ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε ολες μου τις φιλες και γνωστες κατι παιζει παντα σχεδον με καποιο αγορι ενα φλερτ κατι ρε παιδι μου...σε εμενα παλι ποτε τιποτα. Να τυχει εστω μια φορα κατι ενα ενδιαφερον κατι..ποναει τοσο πολυ μα τοσο πολυ...δεν το λεω με ζηλεια αντιθετως χαιρομαι για αυτες... απλα εκφραζω το παραπονο μου για αυτο το ανυπαρκτο θεμα για εμενα. Μια απο τις κοντινοτερες μου φιλες προσφατα γνωρισε καποιον και μου λεει μια μερα αντε και εσυ ρε Μαρια κανε κατι ολες εχουμε κατι....δεν το λες αυτο γιατι ποναει...εκει που καθομασταν καπου ηρθε ενας της μιλησε και ζητησε και το τηλεφωνο της της ειπε να βγουν....δεν το ειπε για κακο θεωρω αλλα εκεινη την ωρα ενιωθα τοσο ευαλωτη και απογοητευμενη με εμενα που δεν ηθελα να το ακουσω με τιποτα και με πειραξε. Δεν ξερω τι φταει ισως φαινομαι πολυ σοβαρη και απομακρη οταν με κοιταζει καποιος....δεν ειμαι απομακρη στην πραγματικοτητα ομως καθολου ισα ισα απλα ισως βγαινει σαν αμυνα και ετσι βγαινει. Αλλοι μου εχουν πει οτι ειααι πολυ ωραια και ισως τους.τρομαζεις και σε θεωρουν πολυ για τους ιδιους...εγω απλος ανθρωπος ειμαι σεν με νοιαζουν αυτα... Παντως δεν μου εχει τυχει να ερθει να μου μιλησει καποιος ετσι απλα χωρις να γινει απαραιτητα κατι απλα μια γνωριμια. Το παραδοξο ειναι οτι με κοιταν εντωμεταξυ εξω παρα πολυ λογω της εμφανισης μου( δεν το λεω ψωνιστικα, δεν μου λειπει κατι καθολου ουτε απο εμφανιση μου λενε ειναι πολυ ομορφη ουτε απο χαρακτηρα). Ενω με κοιταν εντονα ποτε εν τελει δεν ερχεται κανεις να μιλησει...δεν ξερω δεν θελω να ειμαι ηττοπαθης αλλα βλεποντας την μηδενικη μου ζωη στα μολις 21 μου χρονια απλα με πιανει καταθλιψη. Δεν ξερω τι ειναι αυτο που πρεπει να κανω...τι λετε εσεις; οτιδηποτε θα βοηθουσε αν και μαγικα δε γινονται....κυκλους δεν εχω, τα σοσιαλ δεν τα θεωρω σοβαρα για γνωριμια σαφως και δεχομαι μονο οσους ξερω....4 χρονια φοιτητρια τιποτα....στην πολη μου παλι τιποτα...παρακαλω πολυ να ανεβει.. οποιος το εχει βιωσει ας μου πει πως το ξεπερασε..