Πραγματικά,μόλις διάβασα όλο αυτό το κατεβατό,μου προκάλεσε θλίψη,γιατι οτι περιγράφεις το έζησα και εγω σαν πιτσιρικάς και ακόμα χειρότερα,δεν θα μπώ σε λεπτομέρειες ,δεν έχει σημασία άλλωστε.Αυτό που μπορώ να σου πώ,είναι το εξής:Βρές μια δουλειά αν μπορείς,κανε οικονομίες και φύγε,καταλαβαίνω οτι είναι δύσκολο,όχι ομως ακατόρθωτο,εγώ στα 19 μου έφυγα εξωτερικό,μόλις τελείωσα το σχολείο,είχα ήδη οικονομίες γιατι δούλευα παραλληλα,τα μάζεψα και έφυγα,ξέρω ίσως να ακούγεται ακραίο,'ομως σκέψου οτί έχεις μέλλον μπροστά σου,σίγουρα θα έχεις κάποια ψυχολογικά απο όλη αυτή την κατάσταση(εγώ είχα πάντως για πολλά χρόνια) ,'ομως το πάλεψα και πάτησα στα πόδια μου,το ίδιο θα κάνεις και εσύ.Εαν τώρα δεν μπορείς,τι να σου πω,προσπάθησε να βρείς βοήθεια απο κάποιο συγγενή,κάποιο φίλο,δεν ξέρω,μην περιμένεις να αλλάξει ο πατέρας σου,δεν το έκανε τόσα χρόνια,δεν θα το κάνει τώρα ,είναι αρρώστια το ποτό.Καλή δύναμη σου εύχομαι και ότι καλύτερο.
18.8.2019 | 12:32
Θλίψη και πίκρα...
Έφτασα στα 21 μου και ακόμη αυτή ή κατάσταση δεν έχει αλλάξει... Όταν ήμουν παιδί δεν ήξερα ήμουν όπως όλα τα άλλα παιδιά... Δεν είχα ποτέ και τους δύο γονείς μου ή μητέρα μου εκανε 2 και 3 δουλειές να με μεγαλώσει και ο πατέρας μου πάντα έλειπε από το σπίτι , για μέρες μην πω και για μήνες ... Όχι ότι δούλευε έπινε ποτό από το πρωί μέχρι το βράδυ έφτανε σε σημείο να μην μπορεί να πάρει τα πόδια του.. Ερχόταν σπίτι σε άθλια κατάσταση μύριζαν τα ρούχα του ποτό και τσιγάρο θυμάμαι ήμουν γυμνάσιο τοτε και ερχόταν παιδιά δίπλα μου στο σχολείο και με κοροϊδεύαν έλεγαν ο μπαμπάς σου είναι μεθυσμένος όλο πίνει και γελουσαν ... Πήγενα σε μία γωνιά στο σχολείο και εκλαιγα ούτε στο μάθημα δεν πήγενα από την ντροπή μου ούτε φίλες είχα ούτε φίλους .. αυτή ή κατάσταση δεν άλλαζε με τίποτα ή μητέρα μου να στεναχωριετε καθημερινά να δουλεύει να τα βγάζει πέρα μόνη της και εγώ με το παράπονο γιατί ο πατέρας μου καθημερινά να πίνει ... Στο λύκειο είχα 2 φίλες όταν της καλεσα στο σπίτι μου ήρθε ο πατέρας μου μεθυσμένος παρά πολύ και άρχιζε να φωνάζει από τότε δεν ξαναηρθαν ποτέ σπίτι μου ... Τότε στο λύκειο με έκαναν ρεζίλι πήγαν και είπαν λογια για την οικογένειά μου σε όλους πως ήταν ο πατέρας μου και πως ήταν σε άθλια κατάσταση και έγινα ρεζίλι ... Επειτα έκανα την πρώτη μου σχέση χωρίσαμε και ο ίδιος έμαθα πήγε και είπε σε πολλούς για το πώς ο πατέρας μου όλο πίνει και πως δεν είχε το σκοπο να ναι μαζί μου λόγο της οικογένειας μου.... Θλίψη και στεναχώρια δεν έχω τίποτα άλλο να πω μία ζωη που ποτέ δεν ήθελα να έχω έναν πατέρα που ποτέ δεν ήταν εκεί για εμένα τόσο στραβά ή ζωή μου ...μόνη μου στέκομαι στα πόδια μου ο πάτερας μου έφτασε 70 χρόνων και ποτέ δεν έβαλε μυαλό ποτέ δεν σκέφτηκε πως πληγώνει κάποιον με ότι κάνει έχω φτάσει στα 21 μου και ντρέπομαι για τα πάντα πλέον και αν μπορούσα να φύγω από το σπίτι θα το έκανα αλλά δεν έχω χρήματα και σκέφτομαι και την μάνα μου μόνο γιαυτην κάνω υπομονή μόνο για την μαμά μου ........
3