3.6.2013 | 20:56
Θυμάμαι...
Εκείνο το βράδυ. Πάνε σχεδόν δυόμιση χρόνια από τότε. Ήσουν τόσο μικρός... Ήταν η μοναδική φορά που σε άγγιξα σε όλη μου τη ζωή. Είχα γυρίσει σπίτι και δε με έπαιρνε ο ύπνος με τίποτα. Άκουγα μουσική και χαμογελούσα. Τελικά αποκοιμήθηκα με εκείνο το τραγούδι, που έπαιζε ασταμάτητα. Και το επόμενο πρωί ξύπνησα χαμογελαστή, ήταν η μοναδική φορά που μου συνέβη ποτέ αυτό. Και τώρα έβαλα να ακούσω το τραγούδι και όλα ζωντάνεψαν, σα να ήταν μόλις χθες. Θυμάμαι... Και πονάω ακόμα, πολύ.
