ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

με τον εαυτό μου, που δίνω τα πάντα σε ανθρώπους που νιώθω πολύ κοντά μου, προσπαθώ να είμαι διπλα τους, όταν χρειάζονται κάποιον, να είμαι πραγματική φίλη, αλλά ποτέ δεν νιώθω οτι κανουν το ίδιο για μένα και όσο να μην θέλω να με επιρρεάζει, με στεναχωρεί. Πόσο δύσκολο είναι να με ρωτάς αν είμαι καλά, και να νιώθω οτι εκεινη την στιγμή ενδιαφέρεσε πραγματικά αν είμαι καλα, και δεν είναι απλα μια τυπική ερώτηση? Εχω βαρεθεί να ζεί ο καθένας για πάρτι του.