Μια στο τόσο βάζε τον εαυτό σου πρώτα και μη σε απασχολεί να τους έχεις όλους χαρουμενους, δεν θα το καταφέρεις ποτέ και στο τέλος μπορεί να κατηγορηθείς ότι δεν προσπάθησες αρκετά κιόλας, πολύ αχαριστία γύρω μας σε πολλά επίπεδα...
25.2.2020 | 14:43
Θυμος
Λόγω συναχιού δεν πήγα στη δουλειά μου σήμερα. Είμαι όμως έξαλλη με τον εαυτό μου. 1) ενώ είμαι εξαντλημένη, δεν μπορω να σταματήσω τη δουλειά παρά μόνο αν δεν μπορω να σηκωθώ από το κρεβάτι. (ευτυχως αρρωσταίνω σπάνια)2) προσέχω να τους έχω όλους ευχαριστημένους και τακτοποιημενους και τελικά κουράζομαι υπερβολικά 3) βλέπω τους άλλους που κάνουν πιο απλή ζωή και ζηλεύω και θυμώνω. Έχω κάνει πολύ κόπο για να ισορροπώ μεταξύ μιας απαιτητικής δουλειάς και οικογενειας γιατί αυτό «πρέπει να κανω». Τελικά όλη αυτή η δύσκολη καθημερινότητα που κοπιασα να χτίσω με καταδιώκει. Δεν μπορω να βρω ησυχία και ηρεμία πουθενά και ποτέ. Πάντα κάτι θα προκύπτει και θα τρέχω. Μπορω να περιγράφω το πρόβλημα, αλλά δεν μπορω να βρω λύση. Εντωμεταξύ, όταν προσπαθώ να απαλλαχτώ από κάποια καθήκοντα τελικά τα πράγματα γίνονται πιο χρονοβόρα και δύσκολα...Σίγουρα θα υπάρχει κάτι που μου διαφεύγει
3
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
