ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα lifoπαρεα! Πως γίνεται να αποβάλλεις άραγε τις ανασφάλειες σου μέσα σε μια σχέση? Είμαι με έναν άνθρωπο αρκετά μεγαλύτερο μου. 30 εγώ,53 αυτός. Είμαστε μαζί 8 μήνες. Περνάμε παρά πολύ όμορφα. Στην αρχή ήταν επιφυλακτικός καθώς μου είπε ότι δεν ήταν ακόμη έτοιμος να ανοιχτεί,γιατί είχε βγει πρόσφατα από έναν πολυετή γάμο. Πρόσφατα σε μια κουβέντα μας μου ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να επιστρέψει πίσω στην πρώην γυναίκα του και ότι είναι πλέον μαζί μου και να κοιτάμε μπροστά. Μου φέρεται αψογα,μου λέει συνέχεια πόσο τυχερός είναι που μπήκα στη ζωή του κτλ. Πλέον αν δε δούμε ο ένας τον άλλο έστω για 2 μέρες,νιώθουμε πολύ έντονη την απουσία ο ένας του άλλου.Οσο περνάει ο καιρός δηλαδή,δενομαστε όλο και περισσότερο. Χθες μου είπε ότι θέλει να του δώσω τη δυνατότητα να με αγαπήσει ακόμη πιο πολυ. Το μόνο εμπόδιο για τη σχέση μας θα είναι οι γονείς μου αν το μαθουνΑλλά ρε παιδια,ενώ όλα είναι ομορφακαι κυλάνε ήρεμα,γιατί έχω αυτες τις ανασφάλειες και δεν μπορώ να νιώσω ελεύθερη? Να απαλλαγώ από αυτές. Αφού ο άνθρωπος μου είναι άψογος απέναντι μου και δε μου δίνει ποτέ δικαιώματα... Τι στο καλό μπορεί να φταίει?