Κοινώς:Σου έριξα χυλόπιτα, αλλά εσύ δεν ήθελες να μείνουμε φίλοι. Γιατί δεν έμεινες δίπλα μου; Πονάω - αλήθεια!
30.6.2013 | 14:22
Τι δεν ξέρεις
Με ερωτεύτηκες χωρίς να το θελήσω. Μου το έδειχνες κάποιες φορές, έκανα πως δεν καταλάβαινα. Τώρα αποφάσισες να ζεις χωρίς εμένα. Απομακρύνθηκες και με ξεχνάς σιγά σιγά. Σε καταλαβαίνω, έχω πράξει το ίδιο στο παρελθόν. Μάλλον δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Δεν μου αρέσουν τα δράματα και δεν θα στο πω ποτέ από κοντά. Σε αγαπώ. Πολύ. Περισσότερο απο αυτό που νομίζεις. Η φιλία μας ήταν πολύ σημαντική για μένα. Συγγνώμη που άθελά μου σε πλήγωσα. Κι εγώ πληγώθηκα όμως. Απλά, ο δικός μου πόνος σου φαίνεται μικρότερος. Ε, λοιπόν δεν είναι. Το να χάνεις ένα φίλο πονάει εξίσου. Πόσο λυπάμαι να ήξερες. Πόσο θα ήθελα να με καταλάβεις. Δεν φταίς, ούτε εσύ ούτε κι εγώ. Εσύ δεν μπορείς να αλλάξεις τα συναισθήματά σου για μένα, ούτε κι εγώ τα δικά μου. Ελπίζω να με ξεπεράσεις και να γυρίσεις. Ακούγεται οξύμωρο αλλά στην δική μας περίπτωση δεν είναι. Θέλω πίσω το φίλο μου. Το μοναδικό μου φίλο. Τον αγαπημένο μου φίλο. Μάλλον δεν θα γίνει ποτέ. Θα ζήσουμε κι εγώ κι εσύ, απλά θα είμαστε χωριστά. Μια απόφαση που πάρθηκε, άθελά σου, από εσένα, αλλά στα μάτια όλων κ πρωτίστως στα δικά σου βαρύνει εμένα. Στεναχωριέμαι, ειλικρινά.
1