ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα τη γνώμη σας σ αυτή την εξομολόγησή μου. Πρωτοετής, εδώ μιας κάποιας, δεύτερης ηλικίας (άντα), για δεύτερο πτυχίο σε σχολή ...πολύ ψηλού κύρους. Λοιπόν είναι αδύνατον να αγνοήσω όλα αυτά τα γυναικεία βλέμματα γύρω από το πρόσωπό μου. Αλλά οι προσεγγίσεις είναι μεν διαρκείς αλλά πολύ έμμεσες του τύπου βλέμμα άκρως απλανές και , "ά, δεν έχω να κάνω τίποτα σοβαρό την Παρασκευή μετά το μάθημα, εσύ πού θα βρίσκεσαι" (μα καλά γιατί δεν προτείνεις ευθέως?). Επίσης, "ναι, αλλά εδώ στη σχολή δεν έχουμε αρκετό χρόνο να τα πούμε, βγαίνεις κέντρο ή νότια?" (ποιο το νόημα πού βγαίνω εγώ, αν δεν θέλεις κάτι άλλο?). Δεν ξέρω αν εγώ είμαι παλιομοδίτης ή έχω συνηθίσει αλλιώς, αλλά αν κάποια δεν ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω γιατί να κάνει τέτοιες ερωτήσεις ή γιατί αν ενδιαφέρεται να μην είναι άμεση στην προσέγγισή της? Ή είμαι εγώ εκτός κλίματος, τόπου και χρόνου τελικά κ χρειάζομαι ειδικό εγκλιματισμό και κάποιο χρόνο? Όσο για μένα δεν θα πω ότι δεν έχω μπει στον πειρασμό αλλα δεν καίγομαι κιόλας ούτε όμως είμαι και αδιαφορος με βάση όλα αυτά που βλέπω εκεί…