ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απλά έπεσες σε λάθος άτομα.Κά[οια στιγμή θα βρεθεί και ο σωστός για σένα.Καλή τύχη σου ευχομαι.

Δεν ειναι απαραιτητα δικαιολογιες. Υπαρχουν περιπτωσεις που ο αντρας νιωθει οτι η γυναικα αξιζει πολυ περισσοτερα απο οσα μπορει να της προσφερει και εμμεσως θα τη καταδικαζε σε μια μετριοτητα. Συμβαινει... βεβαια χωρις να σε ξερω δε μπορω να σου πω αν ισχυει 100% αλλά συμβαινει.

Είναι πάρα πολύ απλό: έκανες λάθος επιλογές (βάσει των όσων ''θεωρητικά'' θέλεις) και απλά σου λέγανε παρόλες για να την κάνουν με ελαφρά.

Εγώ θα σου πω οτι ακριβώς το ίδιο μου συμβαίνει με τις γυναίκες.Είτε πέφτουμε σε ανθρώπους που δέν έχουν μάθει να τους δίνουν πράγματα είτε δεν μας ήθελαν αρκετά.Έχω αποφασίσει να πάω σε ψυχολόγο να το συζητήσω όποτε αν βρω την απάντηση με χαρα να σε βοηθησω....

Μήπως η πολλή δοτικοτητα τους ξενερωνει? Επειδή το εχω πάθει γιαυτό το λεω. Μήπως λειτουργούσες σε κάθε σχέση "υπερβολικά"? Πχ θα κάνουμε οικογένεια και αλλα τέτοια συναφή οποτε ο αλλος έφευγε? Δεν ξερω θα σου ελεγα να πας σε εναν ψυχολόγο να βρεις τι φταίει. Δεν μπορεί αν πέρασαν άνδρες όπως λες ε με κάποιον θα ήσουν καλυτερα δεν μπορεί. Με κάποιον θα ταυτιζοσουν περισσότερο. Με κάποιον θα ελεγες οτι ειναι αυτο που εψαχνες ξερω γω. Δεν μπορεί θα είχες βρει κατι ή θα το είχες καταλάβει. Ή φεροσουν το ιδιο σε ολους ή επεφτες σε ίδια κατηγορία ανθρώπων ππυ φαίνεται αδιανόητο γιατί κανεις δεν μοιάζει με κανέναν. Δεν μπορω να καταλαβω. Πήγαινε σε εναν ψυχολόγο να πάρεις μια γνώμη. Δε φταίνε παντα οι άλλοι. Φταίμε κι εμείς.

Έλα βρε κορίτσι. Τίποτα δεν κάνεις λάθος. Η εποχή είναι τέτοια. (Ορθά διέκρινες ότι είνσι δικαιολογίες). Δανείζομαι: "υπάρχει και μια πραγματικότητα.Όταν τόσες γυναίκες αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα,δεν μπορεί,θα συμβαίνει και κάτι άλλο.Κι αυτό το άλλο είναι μια σημαντική αριθμητικά μερίδα ανδρών,που δε θέλει συντροφικές σχέσεις.Πώς να το αγνοήσουμε αυτό;Όπως κάποτε προστατεύαμε την παρθενιά μας,μέχρι να βρούμε τον έναν,που θα μας στεφανωθεί,που θα γίνει ο πατέρας των παιδιών μας,που θα είναι ο ένας κι ο απόλυτος αγνός έρωτας,έχει έρθει και μια εποχή,που οι άντρες προστατεύονται από τις σχέσεις.Δε θα μου πάρεις το πολυτιμότερο,κοπελιά.Μέχρι ένα σεξάκι,αν θέλεις.Πώς το 50′ ήταν επιτρεπτό,να πιάσεις χέρι κι ως εκεί;Ε,αυτό.Μέχρι π….Ας μην το πω.Δε θα μας διακορεύσεις και την ψυχούλα,που θέλεις καφέδες και βόλτες και τηλέφωνα."(acantholimon)

Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι για να πάρεις αγάπη πρέπει να μην την χρειάζεσαι...

Δεν ήρθε η ώρα σου, θα έρθει. Βγες έξω, να κυκλοφορείς και θα έρθει.