Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Το φθινόπωρο είναι η αγαπημένη μου εποχή, γιατί δεν νιώθω μόνιμα ιδρωμένη και καταπονημένη όπως το καλοκαίρι, που λόγω υγρασίας κιόλας το πρωί νιώθω τα βλέφαρά μου βαριά και το μάτι να μην ανοίγει, ακόμα κι αν έχω κοιμηθεί μια χαρά αρκετές ώρες. Ίσως να συνήθισες στην ψυχολογία που επικρατεί τριγύρω με τους περισσότερους να περιμένουν το καλοκαίρι για να κάνουν δραστηριότητες, άντε και το δεύτερο μισό της άνοιξης για να πάνε γυμναστήριο, ενώ το φθινόπωρο και το χειμώνα να μουχλιάζουν μες στην απάθεια στο σπίτι. Μ' εμένα δεν είναι έτσι, κάθε εποχή για μένα έχει τις δραστηριότητές της ώστε να μη βαριέμαι και να απολαμβάνω το εδώ και τώρα.
22.8.2023 | 18:42
Τι φταιει;
Παιδια, υπαρχει ενα πραγμα που δεν καταλαβαινω απο μενα.
Οταν μπαινει ο φθινοπωρος, εχω περισσοτερη ορεξη να κανω πολλα πραγματα ταυτοχρονα, να βγαινω κι να δουλευω γενικα. Γινομαι πιο δραστηρια. Ξυπναω νωρις με διαθεση να φτιαξω το προγραμμα της ερχομενης βδομαδας ωστε να εχω να ασχολουμαι με πολλα.
Ενω οταν εχουμε καλοκαιρι, ολη αυτη η διαθεση χανεται παντελως. Οκ κανω τις διακοπες μου με τις παρεες μου αλλα οταν επιστρεφω στην Αθηνα, απλα καθομαι συνεχεια σπιτι. Δεν νιωθω το σωμα μου να νιωθει την αναγκη να σηκωθει να κανει πραγματα. Στην ουσια δεν κανω τιποτα, μονο καθομαι κι παρακολουθω ταινιες/σειρες. Αισθανομαι οτι δεν βρισκω καποιο κινητρο που να με ωθει να θελω να γινομαι δραστηρια. Μονο το χειμωνα το παθαινω αυτο.
Δεν θα ελεγα οτι το καλοκαιρι ειναι κι η αγαπημενη μου εποχη τα τελευταια χρονια λογω ζεστης κι υγρασιας, αλλα μου αρεσει η θαλασσα κι κανω περιπατους οταν τυχαινει να εχω διαθεση.
Απλα κι μονο που το παθαινω αυτο κυριως το καλοκαιρι, νιωθω οτι δεν ειναι φυσιολογικο για εμενα που κοντευω τα 30. Αν εχει κι καμια σημασια η ηλικια δηλαδη.
Μηπως ειναι απλα ολα μεσα στο μυαλο μου;
2
