Έχω παρατηρήσει στο περιβάλλον μου ότι πολλές φορές οι άνθρωποι μένουν μόνοι επειδή θέλουν να βρουν τον τέλειο 1 ή επειδή έχουν πάρα πολλά κριτήρια στη λίστα τους για να διαλέξουν κάποιον για σχέση, τα οποία μάλιστα δεν έχουν σχέση με τα συναισθήματα τους αλλά με το κοινωνικό στάτους κλπ κλπ κλπ. Η συντροφική σχέση όμως η μακροχρόνια δεν χτίζεται βρίσκοντας τον mister perfect εφόσον ούτε εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε τέλειοι. Βρίσκουμε κάποιον που τον ερωτευόμαστε όπως είναι, με τις ατέλειες του, και μαζί χτίζουμε κάτι που διαρκεί στο χρόνο.
26.11.2019 | 00:34
Τι γίνεται;;;
Ρε παιδιά τι γίνεται; Όλοι οι γύρω μου ,που είμαστε πάνω κάτω στην ίδια ηλικία (27) φίλες απ' το σχολείο, φίλες γενικώς συγκατοικούν και ετοιμάζονται για γάμο! Νιωθω ότι έχω μείνει παρα πολύ πίσω και ενώ συνήθως αστειευομουν με αυτά καθώς πίστευα ότι είμαστε μικροί για τέτοια βήματα ,ξαφνικά νιώθω πως με έχει κυριεύσει ένα άγχος! Νιώθω πως όλοι εξελίσσονται και εγώ έχω μείνει στο pause. Έχω αρχίσει να πιστεύω πως ίσως εγώ έχω κάποιο πρόβλημα μετά τα τόσα αποτυχημένα ραντεβού που στην καλύτερη να καταλήξουν σε κάποια ολιγόμηνη σχέση. Δεν είχα ποτέ θέμα να είμαι η single της παρέας γιατί ευτυχώς οι παρέες μου δεν με έκαναν να αισθάνομαι ποτέ άσχημα, αλλά πλέον προτιμώ να κάτσω σπίτι το σκ παρά να βρεθώ με τους φίλους μου και να μαι μόνη. Γιατί έτσι νιώθω ρε παιδιά πολύ μόνη και πλέον έχει αρχίσει να μην μου αρέσει.Ουφ τα είπα !
4
