22.11.2014 | 01:36
Τι κάνεις όταν
Συνειδητοποιείς ότι το επάγγελμα που διάλεξες δεν σου ταιριάζει στην πράξη;;Τελείωσα τα μαθηματικό και φέτος έπιασα πρώτη φορά δουλειά σε φροντιστήριο ως καθηγήτρια..Δεν μου αρέσει καθόλου πάω με το ζόρι κάθε φορά.Δεν μου αρέσει η επαφή με τα παιδιά.Δεν μου αρέσει να πρέπει να φωνάζω και να επιβάλλομαι για να κρατήσω ησυχία στην τάξη.Δεν μου αρέσει να συζητώ με τους γονείς των μαθητών για την απόδοση του παιδιού τους.Και το χειρότερο...Δεν θεωρώ αυτό που κάνω ''λειτούργημα''.Αν κάποιο παιδί μου πει ότι δεν έγραψε καλά σε ένα διαγώνισμα ή ότι έγραψε τέλεια,προσποιούμαι σε κάθε περίπτωση ότι με ενδιαφέρει και ότι απογοητεύομαι ή χαίρομαι αντίστοιχα.Δεν το θεωρώ σημαντικό.Βασικά χέστηκα.Την δουλεία που πρέπει να βγάλω την κάνω,αλλά δυσανασχετώ απίστευτα κ προσποιούμαι.Έχω και κάποια ιδιαίτερα μαθήματα εδώ και χρόνια αλλά αυτά παλεύονται περισσότερο γιατί είχα μόνο ένα παιδί απέναντί μου την φορά κ δεν το είχα σκεφτεί μέχρι σήμερα ότι δεν μου ταιριάζει το καθηγητηλίκι.Πήρα λοιπόν την απόφαση να αλλάξω κλάδο και ψάχνω μεταπτυχιακά να κάνω καμιά αίτηση κ έχω αρχίσει και εντατικό διάβασμα σε συγκεκριμένα πεδία που θα μου χρειαστούν.Δεν κάνω για καθηγήτρια,πνίγομαι.Αλλά αυτό που με πνίγει περισσότερο είναι ότι για φέτος πρέπει να μείνω στο φροντιστήριο γιατί χρειάζομαι τα ελάχιστα αυτά χρήματα,δεν παίζει αυτή τη στιγμή άλλη δουλεία ενδιάμεσα και το θεωρώ λάθος να φύγω τώρα,δεν θέλω να τους κρεμάσω.Οπότε υπομονή μέχρι τον Μάίο...Ήδη μετράω αντίστροφα τις μέρες.