Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Τους εκμεταλλεύεσαι μεχρι να βρεις άλλη παρέα και εξαφανίζεσαι χωρίς εξηγήσεις.
Κάνεις αυτό που αντέχει η ψυχή σου. Δεν υπάρχει πάντα το μαύρο ή το άσπρο. Θα μπορούσες να αραιώσεις και να βγαίνεις μόνο όταν έχεις ανάγκη να βγείς.
Σίγουρα χρειάζεται να γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους και να φέρεις όμορφες επαφές στην ζωή σου.
Δύσκολο να εισαι μονος...αλλα...απο το να εισαι με ανθρώπους που δεν αξίζουν, χάνεις το χρονο σου! Η επιλογή πάντα ειναι δικη μας!
Επιλέγεις την μοναξιά μέχρι να βρεθούν στον δρόμο σου αληθινοί φίλοι και όχι σκάρτοι... Αν κάνεις τον μ@λ@κα όπως
επί λέξει μας γράφεις και δεν αντιδράσεις ή φύγεις από την παρέα , στο τέλος εκείνοι πρώτοι θα σε χαρακτηρίσουν έτσι , βλέποντας ότι συνεχίζεις να τους ανέχεσαι οσο άσχημα κι αν σου φερθούν και θα είσαι το θύμα τους... Το αξίζεις αυτό??? Τέλος τα έχεις καλά με τον εαυτό σου δεν θα αισθάνεσαι καθόλου άσχημα. Η καλύτερη παρέα είναι ο εαυτός μας αρκετές φορές!!!
