25.6.2013 | 20:53
Τι λέμε τώρα;
Κοιμήθηκα με τον παιδικό μου έρωτα, που παρεμπιπτόντως δεν παίζει να τον ξεπέρασα ποτέ. Τέλος πάντων, ξυπνάω σπίτι του και με το πολύ μυαλό που έχω μάζεψα τα πραγματάκια μου κι έφυγα "κυρία" χωρίς να πω λέξη. Πέρασαν 3 μέρες και δεν μιλήσαμε ακόμα, όχι ότι το΄χουμε συνήθειο να μιλάμε... Ο κολλητός του μόνο με ρώτησε γιατί έφυγα έτσι αλλά προφανώς και βρήκα μια χαζή δικαιολογία. Ένα κομμάτι μου το μετάνιωσε, ένα άλλο πιστεύει ότι ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου... Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι από στιγμή σε στιγμή θα τον δω και τότε τι κάνω;;