ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειχα μια σχεση μερικων χρονων με μια κοπελα για την οποια το μονο που εχω να της προσαψω ειναι οτι ηταν γενικα ανυπομονη και λιγο παρορμητικη λογω μικροτερης ηλικιας (33-23 ηλικιες), κατα τα αλλα αψογη απεναντι μου. Ηταν λιγο πιο ρομαντικη και ηθελε να ζει στο συννεφακι της οσο αφορα το πως βιωνε τον ερωτα. Εγω ημουν πιο προσγειωμενος αλλα την αγαπουσα και την προσεχα σαν τα ματια μου. Ποτε μου δεν της εκανα μαλακια απλα καμια φορα μου γκρινιαζε οτι δεν κανουμε συχνα νεα πραγματα οτι δεν της δειχνω ποσο την αγαπαω και δεν την διεκδικω (επειδη δεν ζηλευα πολυ λογω της εμπιστοσυνης που της ειχα, απλα επενεβαινα εκει που χρειαζοταν και οχι σε χαζομαρες γιατι αντιλαμβανομουν οτι λογω ηλικιας δεν πρεπει να την πνιξω με ελεγχους κλπ συν οτι ειχαμε κ αποσταση). Απο τη μερια μου προσπαθουσα να ειμαι οσο γινεται σωστος και να της δειχνω οτι οντως την θελω στη ζωη μου κ την αγαπαω, με εναν πιο ωριμο τροπο προφανως. Θεωρητικα ειχαμε μια παρα πολυ καλη σχεση οπως ελεγε, εγω το πιστετα κ πρακτικα μεχρι τελους. Επισης οταν καμια φορα την επιανε πανικος οτι χανεται η σπιθα και οτι κατι φταιει αναμεσα μας, εκανε μικροεκρηξεις και πεταγε βαριες κουβεντες για την σχεση αλλα μετα καταλαβαινε οτι παρασυροταν απο τον πανικο και μας αδικουσε. Τελικα πριν λιγο καιρο, ξαφνικα κ για πρωτη φορα οσο ημασταν μαζι, αρχισε να μιλαει πολυ κοφτα, την ενιωθα πιεσμενη αλλα δεν ελεγε κατι και οταν της ειπα να μιλησουμε μου πεταξε οτι δεν ξερει αν ειναι ερωτευμενη μαζι μου οπως στην αρχη και με τα πολλα πολλα μου ειπε οτι αν δεν την διεκδικησω την χανω και πρεπει να το σωσω... Εννοειται οτι δεν δεχοταν κουβεντα σε οτι κ αν ελεγα και γενικα ηταν σαν να εχει στραφει εναντιον μου ξαφνικα, δεν την αναγνωριζα πια... Κ οσο περνουσαν οι μερες μαυριζε ολο κ πιο πολυ μεσα της και δεν εδειχνε να αντιλαμβανεται τι λεει και σε ποιον... Οπως ηταν λογικο μετα απο λιγο καιρο, με το ηθικο στο πατωμα εγω δεν αντεχα να την ακουω να μας υποτιμαει σαν σχεση και καποια στιγμη που μιλησαμε και ηταν παλι αρνητικη οσο δεν παει με εμας, ειπα κι γω οκ, δεν μπορω να σε ξαναδω οπως πρωτα, δεν σε εμπιστευομαι πλεον κ οπου κ αν καταληξεις τελικα εγω δεν θα ειμαι εκει να περιμενω. Το ληξαμε.Και ρωταω εγω τωρα... 1) Οταν σου λεει οτι αμφιβαλλει για τα συναισθηματα της πλεον, οταν σου αφαιρει την γη κατω απο τα ποδια ενω εσυ εισαι στα ουρανια μαζι της, πως εχει απαιτηση να ζηταει να την κερδισω?Γιατι ποτε την εχασα και δεν το καταλαβα??? Κ τι να σωσω οταν μεχρι την τελευταια στιγμη ηταν αψογη μαζι μου, ελεγε πως δεν θελει να με χασει και οτι ειμαι η ζωη της??? Εκει τελειωσαν ολα για μενα... Διοτι θα εκανα τα παντα μα τα παντα για να την βοηθησω και να της δειξω οτι μαλλον εχει πανικοβληθει για αλλη μια φορα και αδικει την σχεση μας καταφορα αλλα οχι να με πεταει ουσιαστικα εξω απο την αρχη κ μετα να μου ζηταει να κανω κατι.... Με τι κουραγιο? Για ποιον? Για εναν ανθρωπο που αβιαστα λεει οτι δεν νιωθει πλεον το ιδιο?2)Οταν πιστευεις οτι ο αλλος εχει οδηγηθει σε ενα αδιεξοδο μεσα απο τον πανικο του (οπως και απο τον παρορμητισμο της ηλικιας) οτι χαθηκε η σπιθα στη σχεση, οταν τα βλεπει ολα μαυρα, οταν δεν σου δινει περιθωριο να το παλεψεις καταρακωνοντας απο την αρχη το ηθικο σου, τι απομενει να κυνηγησεις πλεον? Πως να παλεψεις για τον ανθρωπο που αγαπας οταν ο ιδιος δεν σε αφηνει να τον βοηθησεις? Εκανα την υπερβαση να δειχνω ποσο πολυ θελω εναν ανθρωπο που δεν ξερει αν νιωθει πλεον το ιδιο για μενα κ τελικα δεν εδειξε να θελει να κοιταξει τα πραγματα καταματα και πηρε την αποφαση της πριν το επιβεβαιωσω κ γω... Αλλα ποναει... Αν της τελειωσε απλα το συναισθημα ή μπηκε κατι αλλο στη μεση, θα κοιταξω μπροστα... δεν εχω αλλη επιλογη. Αλλα κ μονο η σκεψη οτι ολο αυτο μπορει να εγινε πανω στον παρορμητισμο κ τον πανικο της με τρωει μεσα μου αν πρεπει να κανω κατι ακομα γι αυτην... γιατι ειναι και φουλ ξεροκεφαλη! να την προλαβω πριν γινει αυτο που θα σημανει για μενα οτι δεν θα υπαρχει δικο μου πισωγυρισμα... Αλλα οσες φορες προσπαθησα να μιλησουμε με δεδομενα μπας και ξεκολλησει το μυαλο της δεν εδινε βαση και η σταση της ηταν να με απομακρυνει.... προσπαθειες εγιναν και εμεινα κοντα της για λιγο διαστημα μηπως και ηρεμησει κ βαλουμε τα πραγματα σε μια σειρα. Αφου ηταν ακομα αρνητικη κ το εληξε, δεν ξερω αν υπαρχει νοημα πια να πεισω καποιον να μου δωσει σημασια και να τον βοηθησω....