ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι μπερδεμένη πολύ... Έχω χωρίσει από εκείνον εδώ και μερικούς μήνες. Μας χώρισε η απόσταση. Τώρα όμως είμαι ξανά στην πόλη μας. Αν και με πλήγωσε πολύ η συμπεριφορά του, αν και μετά τον χωρισμό μας βρεθήκαμε ξανά μετά από ένα μήνυμα που εγώ του έστειλα για ευχές και την πρόσκληση εκείνου για καφέ, αν και στο τελευταίο μας ραντεβού ενώ δεν ήμασταν πια ζευγάρι, θύμωσα μαζί του με την εξαιρετική απραξία του και απάθειά του (ήθελε να συνεχίσουμε να επικοινωνούμε αλλά χωρίς να έχουμε σχέση και να είναι δεσμευμένος απέναντί μου εξαιτίας της απόστασης) και εδώ και δύο μήνες δεν επικοινωνήσαμε, εγώ δεν έπαψα να τον σκέφτομαι. Πάντα ερχόταν στο μυαλό μου και όσα κι αν έχουν γίνει, τον σκέφτομαι. Από τη μια νιώθω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν αξίζει, ότι δεν μπορώ να του έχω εμπιστοσύνη... από την άλλη αναπολώ τις όμορφες στιγμές μαζί του... η σχέση μου μαζί του δεν διήρκεσε πολύ, κάθε άλλο μάλιστα... ήταν για πολύ λίγο εξαιτίας της απόστασης που υπήρχε τότε... Τον σκέφτομαι... του έστειλα ένα μήνυμα σήμερα, μου απάντησε, μέχρι εκεί... Τίποτα παραπάνω... Αν και με θυμώνει, αν και βλέπω τα μειονεκτήματά του, τον σκέφτομαι και μάλλον τον θέλω... Είμαι ερωτευμένη; Ή μήπως επειδή δεν έχω γνωρίσει κάποιον άλλο που να με έχει γοητεύσει, σκέφτομαι εκείνον; Μήπως είμαι απελπισμένη λόγω της δυσκολίας να συναντήσεις τον έρωτα ή είμαι κολλημένη μαζί του; Με άλλους τράβαγα ένα χ και τέλος. Με αυτόν όμως δεν συμβαίνει το ίδιο. Μετά τον χωρισμό του μίλησα, τώρα ξανά πάλι. Αυτός δεν έκανε βήμα με μηνύματα, καθώς του είχα πει ότι δεν θέλω σχέση μαζί του αφού δεν γινόταν να είμαστε φίλοι...