ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σε όλους! Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τον προβληματισμό μου. Είμαι κοπέλα 25 ετών. Σαν παιδί και έφηβη ήμουν πολύ κοινωνική, δραστήρια και δεν ντρεπόμουν να εκτίθεμαι - με την καλή έννοια - αισθανόμουν άνετα ανάμεσα σε κόσμο και με ιδιαίτερη αυτοπεποίθηση. Με τα χρόνια όλα αυτά έχουν αλλάξει. Πλέον είμαι πολύ εσωστρεφής, νιώθω πολύ άβολα με άτομα που δεν μου είναι οικεία, δεν μιλάω τόσο πολύ και το κυριότερο... ντρέπομαι! Παντού και πάντα! Όταν βρίσκομαι ανάμεσα σε κόσμο αποφεύγω να τους κοιτάζω στα μάτια, συνήθως είμαι με χαμηλωμένο βλέμμα και νιώθω πως όλοι με κοιτούν. Περπατώ στο δρόμο και κάνω συνεχώς αμήχανες κινήσεις, φτιάχνω τα μαλλιά μου, ψάχνω την τσάντα μου, ξυνομαι και πολλά άλλα. Όσο μεγαλώνω το νιώθω και πιο έντονα όλο αυτό. Τι μπορεί να δείχνει μία τέτοια συμπεριφορά? Αντιμετωπίζει κάποιος άλλος το ίδιο θέμα?