ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελευταια κλαιω με το παραμικρο. Και γελαω με το παραμικρο. Δηλαδη, βλεπω σε ενα εργο λενε κατι λυπηρο και τοτε μονομιας αρχισαν τα δακρια μου. Ή διαβαζω ενα αστειο και γελαω δυνατα. Κατι που δεν εκανα παλιοτερα, οσο καλο και να ηταν το αστειο δε θα γελαγα μονη μου δυνατα. Τι μου συμβαινει;