ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι φοιτητης στο τεταρτο ετος ιατρικης. Τα παω πολυ καλα και δεν εχω χασει καμια χρονια. Αλλα σιγα σιγα τελιωνω και πρεπει να διαλεξω ειδικοτητα. Μεχρι πριν καποιο καιρο μαρεσε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ η ειδικοτητα του νευρολογου. Ημουν σιγουρος οτι αυτο θα διαλεγα και μπηκα στην ιατρικη με σκοπο να γινω νευρολογος. ΑΛΛΑ...το 95% των ασθενων ενος νευρολογου δεν παρουσιαζει βελτιωση...οι πιο πολλες νευρολογικες παθησεις ειναι μονιμες. Οποτε πιο το νοημα? Θελω να βοηθαω ανθρωπους! Θελω να τους βλεπω να χαιρονται καθως γινονται καλυτερα! Και τωρα σιγα-σιγα ενω μαρεσει ακομα η νευρολογια, δεν θελω και τοσο να ασκησω αυτο το επαγγελμα...και ετσι εχω μεινει χωρις να ξερω τι θα κανω. Κατα την γνωμη σας, ποια ιατρικη ειδικοτητα ειναι αυτη η οποια κανει δουλεια η οποια φαινεται? Εννοω να ειναι πρακτικη...Να πηγαινεις στον γιατρο και να γιατρευεσαι, οχι μονο να βελτιωνεσαι σταδιακα. Και οταν εω να γιατρευεσαι δεν εννοω οτι εχεις καποια ιωση, πας στον παθολογο, σου δινει αντιβιωση και μετα απο λιγο γινεσαι μια χαρα....εννοω να γιατρευεις και σοβαρες ασθενειες...