ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν ξέρω τι στο καλό γίνεται τελευταία. Είμαι σε νιρβάνα και έχουν αλλάξει όλα γύρω μου ξαφνικά; Γενικά τον τελευταίο χρόνο έχω αλλάξει, ή μάλλον έχω αρχίσει να βρίσκω τον εαυτό μου. Θέλω να ζω πιο chill ρε παιδί μου, χωρίς να περιβάλλομαι από κομπλεξικούς που δεν έχουν τίποτα να μου προσφέρουν, να βγαίνω έξω το βράδυ χωρίς να έχει προγραμματιστεί πιο πριν η κάθε μου κίνηση, να ντύνομαι όπως γουστάρω και όπως νιώθω σε κάθε περίσταση.Γιατί οι κολλητές μου, που είμαστε μαζί 15 χρόνια δεν μπορούν να το δεχτούν αυτό; επειδή χωριστήκαμε για μερικούς μήνες κι εγώ δε γουστάρω πια τον τρόπο διασκέδασής τους, σημαίνει ότι δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε παρέα; Και εκτός από την κριτική που μου ασκούν, μάλωσαν και με την υπόλοιπη παρέα με την οποία εγώ έχω τρομερή χημεία και βρίσκομαι κάπως στη μέση. Ξέρω ότι ο λόγος που μάλωσαν βρισκόταν εκεί πολύ καιρό πριν: πρόκειται για τελείως διαφορετικά άτομα που συνέχιζαν να κάνουν παρέα λόγω του ότι ήταν φίλοι από πάντα. Απλά τώρα έγινε το μεγάλο μπαμ.Δεν αντέχεται όμως άλλο η χούντα τους. Όσο καιρό έκανα παρέα με τις "κολλητές" μου, ένιωθα τελείως αβέβαιη. Σα να πήγαινα ενάντια στη φύση μου. Ήθελα να είμαι ελεύθερη όπως τώρα, αλλά τα κόμπλεξ τους, μέχρι και τα πιο ασήμαντα, είχαν γίνει κόμπλεξ μου. Και τώρα που επιτέλους βρίσκομαι ένα βήμα πιο κοντά στο να είμαι ελεύθερη, το πληρώνω με το να ακούω κριτική και από τις δύο πλευρές της παρέας. Ο ένας κατηγορεί τον άλλον, κι εγώ ακούω τα χειρότερα.Όλα μοιάζουν τόσο σωστά και τόσο λάθος ταυτόχρονα.