ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να ξεκινήσω από το γεγονός ότι είμαι εντελώς άπειρη στο θέμα των σχέσεων κτλ. Γνώρισα ένα παιδί που έδειχνε ένα ενδιαφέρον όμως εγώ ήμουν αυτή 0ου τπυ έστελνε πρώτη συνήθως. Όταν μου πρότεινε μια μέρα να πάω σπίτι του δέχτηκα και καταλήξαμε να φασωνόμαστε. Όμως λόγω της απειρίας μου συνεχώς τον σταματούσα και τελικά του είπα ότι δεν έχω προηγούμενες εμπειρίες. Εκείνη τη στιγμή είπε πως δεν πειράζει και συνεχίσαμε να φιλιομαστε έντονα χωρίς κάτι παραπάνω από μερικά "πιασίματα". Μετά από εκείνο το βράδυ σαν να μη με ξέρει. Προσπαθώ να τον προσεγγίσω και με αποφεύγει δυσανασχετωντας κάπως όταν με αντικρίζει. Εγώ έχω τρελαθεί και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αντιδρά έτσι. Προσπάθησα μια φορά να του πιάσω συζήτηση μέσω μηνυμάτων χωρίς να αναφέρω κάτι για εκείνο τπ βράδυ όμως και πάλι φάνηκε απόμακρος. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να κάνω και με προβληματίζει η συμπεριφορά του. Τι έκανα λάθος ρε παιδιά; Θέλω να του στείλω να τον ρωτήσω ευθέως αλλα δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα. Επίσης δεν θέλω να νομίζει ότι τον κυνηγαω αλλά ούτε και ότι αυτό που έκανα μαζί του το κάνω συνεχώς. Ακόμη θεωρώ πως θα επρεπε να σεβαστεί το γεγονός της απειρίας μου και ναη με κάνει να νιώθω ασχημα γι αυτό. Θα ήθελα πολύ την γνωμη σας νσ στείλω ή να τον ξεχάσω παρόλο που μου αρέσει παααρα πολύ και πρώτη φορά νιώθω κάτι τόσο έντονο για κάποιον; Υ. Γ.ειμαι ενήλικη κι εγώ κι αυτός και δεν είναι ιστορία από το σχολείο, αλλά είμαστε συνάδελφοι.