Silverrose, συγγνώμη αλλά ποιός σε έβαλε να κρίνεις και δεν το ξέρουμε? Άσε το judjemental υφάκι σου και πάρε πρέφα πως είμαστε άνθρωποι, με πάθη και ένστικτα. Από το να το παριστάνουμε τους ηθικολόγους, ας αποδεχτούμε ότι η κοπέλα έχει τουλάχιστον την ειλικρίνεια να παραδεχτεί ακόμα και στον ίδιο της τον εαυτό, κάτι που τη φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση.Καταλαβαίνω πως νιώθεις. Μάλλον ο συνάδελφος σου ξύπνησε συναισθήματα, που η καθημερινή τριβή με τον σύζυγο, είχε βάλει στην ακρή ή και έσβισε. Μη νιώθεις τύψεις γι'αυτό που νιώθεις. Ένα φλερτ δε σημαίνει κάτι. Ίσα ίσα που σε βοηθά συναισθηματικά γιατί κατά μία έννοια απέκτησες ένα νέο ενδιαφέρον στη ζωή σου. Κάθε φορά που πηγαίνεις στη δουλειά, έχεις κάποιον να σε κάνει να νιώθεις όμορφα. Και το θεωρώ πολύ υγιές. Από 'κει και πέρα, μην κάνεις βεβιασμένες κινήσεις. Εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα τους λόγους που παντρεύτηκες το σύζυγό σου και συνεχίζεις να είσαι μαζί του. Αξίζει πιστεύεις να χαλάσεις ό,τι χτίσατε με κόπο? Δώσε χρόνο στις καταστάσεις. Ζύγισε τι θα ήθελες περισσότερο, έντονα συναισθήματα -ίσως και προσωρινά- που δεν ξέρεις που θα σε βγάλουν ή μια σταθερή σχέση με έναν άνθρωπο που σ'αγαπάει και ήταν πάντα εκεί για σένα? Μη βιαστείς να αποφασίσεις. Αν καταλήξεις πάντως στα "έντονα συναισθήματα", το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να αναλάβεις τις συνέπειες της επιλογής σου και να είσαι ειλικρίνης με τον σύντροφό σου. Αν πάλι δεν το πας παραπέρα με το συνάδελφο, απόλαυσε το φλερτ αλλά πρόσεχε μην του δώσεις ελπίδες και δικαιώματα! Η απόφαση δική σου, όπως και οι συνέπειες.
27.4.2013 | 00:30
Τι να κάνω;;;
Που μου αρέσει ένας συνάδελφος από τη δουλειά και μάλλον του αρέσω κι εγώ. Καθε φορά που κοιτιόμαστε γελάμε, κάθε φορά που πάει να μου μιλησει τον βλέπω που κοκκινίζει. Κάθε φορά που πάω να του μιλήσω νιώθω σαν 15χρονο. Συνέχεια με πειράζει και εγώ δεν μπορώ να αντισταθώ σ' αυτό το χιούμορ του. Αλλά το πρόβλημα είναι οτι είμαι παντρεμένη...
3
