5.5.2016 | 18:49
Τι να πω
Τώρα που στη δεύτερη μόλις εξομολόγηση έχω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά; Λοιπόν αυτό το μέρος πρέπει να είναι λίγο μαγικό. Αν πετύχει η εξομολόγηση, τύφλα να’χει η ψυχανάλυση. Ναι, αυτό ήταν λίγο παραφρασμένο (γέλια).Αλλά εντάξει, αρκετά εύσημα έδωσα στη μαγεία. Πρέπει να πω, πως αφότου διάβασα τα σχόλιά σου, άρχισα να σκάω κάτι ασυνάρτητα χαμόγελα κατά τη διάρκεια της μέρας, που πρέπει να φαίνονταν ακόμα πιο χαζά με φόντο τα γκρίζα σύννεφα της Αθήνας. Ευχαριστώ Μαντάμ Σουσού :) Αυτό είναι δικό σου έργο. Μου θυμίζεις τις καραμέλες που τρώγαμε παλιά, που όσο έλιωναν γινόντουσαν και πιο γλυκές. Ναι το Χ είναι από το όνομα! Αχ είσαι και έξυπνη :) Εντάξει, ίσως να ήταν λίγο εύκολο αυτό με το Χ αλλά δεν παίρνω πίσω το κομπλιμέντο, θα πάω με το ένστικτο σε αυτό.Λοιπόν να πω κι αυτό. Διάβασα το σχόλιό σου το μεσημεράκι και ήθελα να τρέξω σπίτι να σου γράψω. Με σκότωνε λίγο που έπρεπε να περιμένω, αλλά είχα μια χαρά που γυρόφερνε μέσα μου και με κράταγε. Για την ακρίβεια με κράταγε και λίγο στον αέρα κατά καιρούς. Τόσο καλή είσαι; Ναι, έτσι φαίνεται. Εντάξει, δεν είμαι και πολύ βαρύς αλλά δεν το λες και λίγο. Άλλοι είναι στα πατώματα με τέτοιο καιρό. Τώρα όμως έχει ήλιο! Ώρα για lemongrass?Ευχαριστώ :)Χ