ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι τόσο ηλίθια που δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Ξέρω ότι πρέπει να συνεχίσω, ότι δεν μου αξιζει αυτός ο άνθρωπος αλλά εγώ απλα δεν μπορώ.. προσπαθώ αλλά πάντα μέσα στη μερα χαλιέμαι και τσεκάρω το προφίλ του, τα σοσιαλ και χαλιέμαι μετά ακόμη περισσότερο, ξέρω ότι αξίζω καλύτερα αλλά με πλήγωσε και δεν μπορώ να το ξεπεράσω, πάλι εγώ χαλιέμαι βέβαια οχι αυτός αλλά κάτι πρέπει να κανω.. δεν μπορώ άλλο.. ακόμα και στον ύπνο μου τον βλέπω. Δεν θα γυρνουσα σε αυτόν με τίποτα, την τελευταία φορά που τον είδα και μιλήσαμε μετά από όσα μου έκανε απλα κατάλαβα ποσο ψευτης είναι, με κοιτούσε στα μάτια και απλα ήξερα ότι όσα λέει είναι ψέμματα, αλλά δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.. απλα ήθελα να περάσουμε μαζί πολυ καιρό και ήρθαν ολα ανάποδα και βγηκα η ηλίθια..δεν μπορώ να καταλαβω γιατί με πλήγωσε έτσι, ξέρω δεν πρέπει καν να ασχολούμαι αλλά κάθε μέρα απλα σκέφτομαι και χαλιέμαι ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΕΚΕΙ.. ΝΑ ΤΣΕΚΑΡΩ. Σκεφτομαι ότι μαζί του ένιωθα τόσο ο εαυτός μου και έβρισκα ηρεμία δίπλα του και φοβάμαι πως δεν θα το ξαναβρώ με αλλον.. αλλά τι να το κανεις αν όλο αυτό ήταν ένα θέατρο; Πόσος καιρος δηλαδή πρέπει να περάσει για να ξεπερασεις κάποιον;