ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.7.2019 | 12:41

Τι θα κανω

Ρε παιδιά τι να κάνω για να βγει από το μυαλό μου;Τον σκέφτομαι σε οοοτι μα οοοτι και να κάνω, είναι πραγματικά ψυχοφθορο..Έιναι στο μυαλό μου όπου και να είμαι θελω να βάλω τα κλάματα δεν το αντέχω άλλο..Θελω να μην τον σκέφτομαι να μην θυμάμαι..Δε μπορώ άλλο με φθείρει απίστευτα αυτό το πράγμα..Δε μπορώ να τον σκέφτομαι συνέχεια,δε γίνεται να σπάει το κεφάλι μου αν είναι με άλλη η Όχι..Τα μάτια μου έχουν πραγματικά πριστει από το κλάμα..Προσπαθώ μα τη παναγιά να μην το σκέφτομαι Αλλά δε πιάνει τίποτα ρε γαμωτο τίποτα..Δε θέλω να τον θυμάμαι δε θέλω να κλαίω άλλο για αυτόν δε θέλω να κάνω σκέψεις που με πληγώνουν τόσο πολύ..Πώς θα τα καταφέρω,δε θέλω να περάσει ο καιρός έτσι κ εγώ να είμαι σε τόσο κακη ψυχολογικη κατάσταση.Με πονάει πάρα πολύ..Δε ξέρω τι άλλο να κάνω.να και τώρα που τα γράφω πάλι κλαίω αν ειναι πια δυνατόν..Ξυπνάω και κοιμάμαι με την σκέψη του..Πρέπει να συνέλθω ρε παιδιά θα φύγει άραγε ποτέ αυτή η αίσθηση του βάρους στο στήθος μου;;Θέλω το χαμόγελο μου πίσω κ το χω χάσει....
5
 
 
 
 
σχόλια
Θα σου πρότεινα να αγοράσεις το βιβλίο "Ο δρόμος των δακρύων" του Χόρχε Μπουκαϊ.Σε παρόμοια εμπειρία(όχι ίδιου τύπου) αυτό το βιβλίο με βοήθησε να καταλάβω και να αποδεχτώ όλα τα άσχημα συναισθήματα που με είχαν κυριευσει,εκεί που ενοιωθα πως με κατάπιαν τα αρνητικά συναισθήματα,εκεί ακριβώς κατανόησα την διαδικασία του πένθους,αποφάσισα να τη ζήσω συνειδητά,δεν καταπίεση κανένα συναίσθημα και κάθε μέρα λίγο και καλύτερα...Υπάρχει και ένα παιδικό έργο σχετικά με την χρησιμότητα των συναισθημάτων,νομίζω λέγετε Μυαλά κουβάρια ή κάτι τέτοιο..:-)
Οσο εστιάζεις στον πόνο, τόσο περισσότερες σκέψεις θα δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο στο κεφάλι σου. Όπως λέει η Shotgun, εστίασε στα πράγματα που σε ευχαριστούν. Στην αρχή με λίγο ζόρι. Ένα ωραίο φαγητό, ένα συναρπαστικό βιβλίο ή ταινία, μια βόλτα όπου εκτιμώ την ομορφιά της φύσης αλλά και των ανθρώπων της πόλης είναι αυτά που προτιμώ εγώ για να ξεπερνάω τον θρήνο...Θα περάσει, αλλά θέλει χρόνο και κανείς δεν μπορεί να σου πει πόσο ακριβώς. Μην πέφτεις στην παγίδα της απραξίας και μελαγχολίας, σήκω και ζήσε, το αξίζεις να χαμογελάς και θα τα καταφέρεις! :-)
Φυσικά και θα περάσει. Χρειάζεται χρόνος, όλα περνάνε με το χρόνο. Κι ο χωρισμός πένθος είναι, δεν μπορείς να πατήσεις κουμπί και να εξαφανιστεί. Σταμάτα την επαφή μαζί του (αν έχεις), μην τον παρακολουθείς στα social media και κάνε πράγματα που σε ευχαριστούν.
Scroll to top icon