ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μητέρα μου εδώ και μήνες παθαίνει σαν κρίσεις και επιτίθεται σε όλους μας. Φτιάχνει δικές της ιστορίες και τις πιστεύει, χάνεται και δεν την αναγνωρίζω. Την παρακαλαγα να πάμε σε έναν ψυχίατρο και ούτε να το ακούσει. Μου λέει πως προσπαθώ να την βγάλω τρελή. Δεν ήταν ο άνθρωπος που ξέρω. Πήγα μόνη μου σε ψυχίατρο και μου έδωσε ένα αντιψυχωτικό φάρμακο να της βάζω. Έχει σκιστεί η ψυχή μου με αυτό που κάνω και πονάω που χαίρομαι γιατί συνήλθε αμέσως. Όμως σήμερα μου περιέγραψε πως αισθάνεται κάτι που ξέρω πως είναι παρενέργεια του φαρμάκου και κλαίω όλη μέρα. Ακόμα και τώρα που είναι καλύτερα αρνείται πως έχει πρόβλημα και πως θέλει βοήθεια. Δεν ξέρω τι θα κάνω αλλά δεν μπορούσα να το κρατάω άλλο μέσα μου, είναι πολύ μεγάλο το βάρος. Πόσο καιρό θα πρέπει να το κουβαλάω όλο αυτό;