ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

As τα πω εδώ τουλάσιστον γιατί θα σκάσω. Γνωριστήκαμε και ήμασταν μαζί 2 βδομάδες. Μετά βρήκε 3-μηνη δουλειά σε άλλη χώρα και είπαμε να το κρατήσουμε γιατί θα'ταν προσωρινό και από τότε πάει έτσι η βαλίτσα.Δε φταίει κι αυτός, αλλά ρε παιδί μου είναι φορές που δεν περνάνε οι ρημάδες οι μέρες. Όσο κι αν κάνω πράγματα μες στη μέρα μου, υπάρχει πάντα αυτό το 20λεπτο -στην καλή- που θα το σκέφτομαι. Και μου φαίνεται ατελείωτο. Και δώστου νεύρα πολλά νεύρα. Νεύρα με τα πάντα και με το φίλο μου χωρίς λόγο. Είν'αυτά τα νεύρα που δεν μπορώ ακριβώς να εντοπίσω την πηγή τους αλλά πρέπει να ξεσπάσω κάπου. Γιατί ξέρω ότι άπαξ και επέλεξα την απόσταση δε μπορώ να κάνω τίποτα και αυτό ακριβώς είναι που με τρώει. Ο χρόνος κυλάει πολύ περίεργα και ενίοτε παγώνει. Είναι μέρες που είμαι υπερκινιτική και μέρες που με πιάνει μια μελαγχολία το γυρωφέρνω όλη μέρα στο μυαλό μου και δεν έχω όρεξη για πολλά πολλά. Σχέση είν'αυτό ρε πούστη μου ή κατάθλιψη.. Υπομονή λέω υπομονή. Ποτέ δεν ήμουν πολύ της υπομονής αλλά μάλλον είναι μια καλή ευκαιρία τώρα. Για να δούμε..