1.11.2014 | 15:16
τιτλος
Χαχαχα διαβασα κατι αστειο και γελασα πολυ.... Σκορπιος με σκορπιο τρελη χημεια στο κρεβατι... Θυμασαι τοτε που πεσαμε μαζι στο ιδιο κρεβατι....; Δε μπορεις να πεις... Τη χημεια την ειχαμε. Απτην πρωτη στιγμη. ;)Αφου εφυγες τρεχοντας και με παρατησες μονη μου εκει στο κρεβατι. :PΜην παει ο νους σας στο πονηρο... Ακομα να μου την πεσει ο σκορπιος μου...Παντως αυτο που ενιωθα γυρω σου υπαρχει κατι που μπορει ισως να το περιγραψει. Ειναι σαν να εμπαινα στο πεδιο σου και το μυαλο μου να συντονιζοταν. Και ενιωθα μια ευφορια, οτι ειμαι στο σωστο μερος, τη σωστη στιγμη, με τον σωστο ανθρωπο διπλα μου. Και αυτο μου εφτανε. Δε χρειαζοταν να πω τιποτα. Ημουν τοσο απλα και τοσο μαγικα καλα. Ενιωθα οτι συντονιζομαστε, οτι καταλαβαινομαστε, οτι δε χρειαζεται να πω τιποτα. Και συ δε χρειαζοταν να πεις τιποτα. Ηταν τελειο απο μονο του.Μπααα αυτο δεν εχει σχεση με ζωδια παντως. Απλα απο την πρωτη στιγμη ησουν το σωστο ατομο. Απο την πρωτη στιγμη ειπες τα σωστα λογια. Εκανες τις σωστες κινησεις. Εκανες τις καταλληλες παυσεις. Απο την πρωτη στιγμη σε τσεκαρα. Ποτε δε με απογοητευσες. Ποτε. Ακομα και τη σιωπη σου που με πληγωνει, ακομα και αυτη μπορω να τη δικαιολογησω και να σου δωσω δικια.Integrity.