3.1.2017 | 22:50
τιτλος*
το ξερω οτι ολο αυτο που εχουμε εναι αυτο που εναι και δεν βαζουμε ταμπελες και δεν προσπαθουμε να γινει κατι αλλο απο αυτο που συμβανει. απλα θελω να σου πω οτι μου λειπεις παρα πολυ και οτι σε σκεφτομαι συνεχεια και οτι εχω φιαξει το καινουργιο μου σπιτι και δεν θελω να ερθει κανεις εδω παρα μονο εσυ για να ειμαστε μαζι αγκαλια. Και σε καθε μερος σε φανταζομαι να το σχολιαζεις και να γελαμε. Ξερω οτι ολα αυτα μπορω να στα πω αλλα δεν θελω γτ φοβαμαι, γτ ειναι τοσο περιεργο ολο αυτο που συμβαινει αλλα παραλληλα το απολαμβανω. οχι τωρα που λειπεις βεβαια. τωρα που λειπεις ξεχνω το πως ειμαστε και το πως νιωθω οτι νιωθεις οταν με κοιτας. Και ειναι περιεργο γτ θελω να γνωρισω κοσμο καινουργιο να μαθω αλλα πραγματα και να γεμισω νεες εμπειριες, αλλα μαζι σου και μονο μαζι σου νιωθω οτι το κανω αυτο απλα και μονο οταν μιλαμε. Διαολε εισαι τοσο τοοσο αυτο που εισαι που νιωθω οτι μαζι σου βιωνω τον σουρεαλισμο που τοσο γουσταρω.