ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω ότι δεν έχω φιλους... Οι δύο πολύ καλοί φίλοι μου είναι εκτός Αθηνών.. Και η παρέα που κράτησα τελευταία ούτε καν που βγαίνουμε.. Κοιτάνε μόνο που θέλουν να πάνε εκείνες.. Κ εγω έτσι άρχισα να λέω συνέχεια ότι δεν μπορώ αφού εξήγησα ότι μένω στην άλλη άκρη και καλύτερα να βρισκόμασταν στη μέση.... Η μία κοπέλα που έχει αμάξι δεν θέλει να έρθει να μ πάρει γιατί νιώθει ταξί όπως μου είπε πάνω στο θυμό της.. Ενώ όσες φορές έχει προσφερθεί να με πάρει κοίταγα πως θα την διευκολύνω η θα βάλω έστω τη μισή βενζίνη η να κεράσω έναν καφέ... Έχω σπαστει άσχημα και το τελευταίο διάστημα δεν είμαι σε μουντ για νέες γνωριμίες.. Έχω αγοραφοβία και όσες παρέες γνωρίζω συνήθως θέλουν να πάμε κέντρο και εγώ λέω όχι γιατί δεν το αντέχω.. Ενώ είμαι κοινωνική κάποιες φορές η απόσταση στο σημείο συνάντησης με τρομοκρατεί και όταν το ακυρώνω νιώθω ότι δεν αξίζει να γνωρίσω ανθρώπους που θα το κρίνουν για αυτό λέω ότι δεν είμαι στο μουντ.. Ωστόσο το δουλεύω αυτό με τον εαυτό μου. Και ίσως να το δηλώνω εξ αρχής όταν γνωρίζω κάποιον.... Δεν ξέρω άμα εσάς σας έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο..