μπραβο σου..τι να πω?..μπραβο!φανταζομαι σε τι σημειο ειχες φτασει για να βγεις απ τη ντουλαπα..αλλα μπραβο τα καταφερες!...Και δεν ειναι αναγκη να αποκαλυφθεις η να απολογηθεις σε ατομα που δεν θα καταλαβουν γτ δεν αξιζει, ειναι κολλημενοι. Τζαμπα θα χαλαστεις! αλλα μπορεις πολυ απλα να τους γραψεις και χεστηκες στο κατω κατω, αν σε αγαπανε κι αν αξιζουν θα σε αποδεχτουν αλλιως αντε γεια!ο κολλητος μου ειναι ομοφοβικος και λεει πως αν ο γιος του βγει γκει δε θα του μιλαει και εχουμε διαφωνησει πολλες φορες αλλα θα του βαπτησω το παιδι και θα το παρω υπο την προστασια μου για καθε ενδεχομενο. εχω βραχιολακι ρενμποου για σαπορτ! λοβγουινς <3
24.8.2015 | 23:47
Τόλμα
Εντάξει ναι ίσως μου πήρε πολύ...η μάχη ειναι σκληρή που δίνεις όμως! Σε καμία περίπτωση βέβαια δε δικαιολογώ τον εαυτό μου.Δεν γράφω για να σοκάρω ούτε και να λάβω συγχαρητήρια.Γράφω συνειδητά με μόνο στόχο τη προσωπική μου πια ηρεμία.Ειμαι λεσβία λοιπόν!Ισως απο εκείνες τις καταπιεσμένες ποιος ξέρει; Ίσως απο εκείνες τις δειλές που ξέρουν να προασπίζονται τα δικαιώματα της κοινότητας αυτής μέσα απο το πλήκτρολογιο ενός υπολογιστή ή ενός κινητού.Απο εκείνες που φλερτάρουν κρυφά και που δεν έχουν το ίδιο σθένος και την ίδια τόλμη,οταν θα γυρίσεις εύλογα να τις ρωτήσεις "η οικογένειά σου το ξέρει;" ΟΧΙ δεν το ξέρει η οικογένειά μουΟΧΙ δεν έλαβα ποτέ ρατσισμό για την επιλογή μου αυτή γιατι ποτέ και κανένας δε το κατάλαβε,γιατι ποτέ και πουθενά δεν το πα.δειλια και φόβος κρύβονται πίσω απ αυτές τις λέξεις αλλα ξέρω πως με το καιρό θα εξαφανιστούν.Οι φίλοι μου πια το γνωρίζουν.Εγω η ίδια τους το πα!Έλαβα μια αντιμετώπιση κάθε άλλο παρά αρνητική!Και αυτο με κάνει υπερήφανη.Υπερήφανη για το κύκλο τον φιλικό που περιστοιχίζομαι!Την αγκάλιασαν τη διαφορετικότητά μου.Την περίμεναν και κάπως μπορώ να πω εγω!άλλωστε χωριό που φαίνεται.....!Τολμησα να βγω απο μια κατάσταση που με έπνιγε.Τολμησα επιτέλους να ανοίξω το στόμα μου,να αρχίσω να βγαίνω απο την "ντουλάπα" που λένε.Δεν υπάρχει καλύτερο έναυσμα για αυτο απο τον έρωτα φυσικά! Αυτός ήταν το κίνητρο! Αυτός με έκανε να μιλήσω.Ναι ίσως ακόμη δεν έχω βγει τόσο ανοιχτά...αυτο θα τρέξουν να μου φωνάξουν! Ότι μίλησα επιλεκτικά και ίσως εκει που με "έπαιρνε"!.Ειναι όμως ενα πολύ μεγάλο βήμα για μένα!Ενα βήμα που ήθελα να μοιραστώ!Ενα βήμα να ακολουθήσει κάποιος που βρίσκεται στην ίδια θέση με εμένα!Κάντε την αρχή...με φόβο Ναι!με άγχος Ναι! Αλλα κάντε την αρχή!Η σιωπή δεν λύνει τίποτα!ποσο μάλλον η μη αποδοχή απο τον ίδιο μας τον εαυτο! Οι φίλοι μας (όσο κλισέ και αν ακουστεί)είναι συνοδοιπόροι σε αυτο το ταξίδι που λέγεται ζωή.Ειναι η δεύτερη οικογένειά μας!Η οικογένεια αυτή που στηρίζει τις αταξίες σου,που δεν φωνάζει ούτε κατσαδιάζει στα ξενύχτια σου ,ούτε και στα μεθύσια σου.Εγω άργησα...είμαι ακόμη ευάλωτη,φοβάμαι,αλλα παλεύω! Παλεύω να ζήσω επιτέλους τη ζωή μου όπως πραγματικά επιθυμώ! ΕΣΥ μην αργείς! Μη φτάσεις στο σημείο μου,μη φτάσεις εκει που θα χρειαστεί να μαζέψεις τα κομμάτια σου και με κόπο να τα κολλήσεις ενα προς ενα για να πεις πως τωρα είσαι καλα!Για να πεις πως τωρα μπορείς να αγαπήσεις και να αγαπηθείς ελεύθερα!Τόλμα!Και αν δε βρεις την ανταπόκριση που περιμένεις μην φοβηθείς!Να επιμείνεις!Θα υπάρξουν καινούριοι συγγενείς,καινούριοι φίλοι! αυτοί που όπως είχε πει και ο Richard Bach θα ανακαλύψουμε πως ήδη συμμερίζονται τις αξίες και τα ιδανικά μας και που μαζι τους θα πετάξουμε πολύ πιο μακριά και πολύ πιο ψηλά απ όσο μπορούμε να ονειρευτούμε. #LoveWins
1