4.2.2013 | 03:33
Τον αγαπώ αλλά...
πιστεύω πως προσπαθεί να βάλει σε τάξη τη ζωή μου βάσει των προτιμήσεών του, των πιστεύω του και όλα τα σχετικά. Αρχίζοντας από τα πιο απλά, μου προτίνει τι να φορέσω, πώς να βαφτώ, ποια παπούτσια να αγοράσω. Τι ώρα να ξυπνήσω το πρωί, με ποιους να κάνω παρέα, τι έπρεπε να σπουδάσω όταν ήρθε η ώρα να αποφασίσω. Πιστεύω πως πολλές φορές ο μόνος λόγος που θέλει να είμαστε μαζί είναι γιατί καλύπτω τα κοινωνικά standards που έχει θέσει για τη ζωή του. Νιώθω ότι είναι μαζί μου επειδή σπουδάζω σε μια σχολή με αρκετά σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Και ενώ μου λέει μαζί στα εύκολα και στα δύσκολα, όταν αποτύχω σε ένα μάθημα απογοητεύεται και θυμώνει.Άλλες φορές είμαι πεπεισμένη ότι, γι' αυτόν, είμαι κάτι σαν το τρόπαιο που έχει αποκτήσει (όσο να 'ναι είμαι αρκετά εμφανίσιμη κοπέλα και το show off όταν βγαίνουμε είναι σταθερό). Αλλά ακόμα ένα αρνητικό είναι η επιμονή του να χάσω βάρος. Μήνες τώρα το συζητάμε, το ίδιο και το ίδιο θέμα. Είμαι 1,79cm και 67kg. Εντάξει δεν είμαι και μοντέλο αλλά ούτε και υπέρβαρη.Γενικά, το έχουν οι άντρες να θέλουν δίπλα τους μοντέλα. Γιατί να μη ζητάμε και εμείς το ίδιο?