ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αδιορθωτη...καμια αλλη λεξη δεν μου αρμοζει οσο αυτη..! 10 μηνες μαζι και ''του την εκανα'' τωρα..Θα μου πειτε..τι στην αρχη, τι τωρα! Απατη ηταν οπως και να χει. Και το κακο ειναι πως..τον θελω, τον νοιαζομαι (εδω καποιος θα γελαγε ανετα). Ισως καποιος και να με εβριζε. Οπως βριζω εγω τον εαυτο μου!..Θα επρεπε να κοκκινιζω, να σκυψω το κεφαλι. Δεν θα πω οτι ηταν μια στιγμη αδυναμιας(ως κλασικη δικαιολογια που λεμε)..Δεν ξερω καν γιατι ηταν..Με γοητευσε τοσο πολυ εκεινος ομως...ηταν μια τυχαια γνωριμια και εξελιχθηκε σε κατι αρκετα γλυκο...Οχι σε τοσο δυνατο ομως ωστε να αντικαταστησει την 10 μηνη σχεση μου!. Η οποια θα ομολογουσα πως ειναι μια χαρα. Ναι, ειμαστε μια χαρα.. Καμια δικαιολογια για να συγχωρεθει το λαθος μου. Ο Δ. με νοιαζεται..ειναι καλος. Ποτε καμια αφορμη δεν μου εχει δωσει. Ζουμε τον τελευταιο μηνα λιγο χωρια γιατι σπουδαζει σε αλλη πολη αλλα βρισκομαστε αρκετα συχνα (για την αποσταση και τις υποχρεωσεις π εχουμε) και αν δεν βρεθουμε ...δεν νιωθουμε πως ειμαστε μακρυα ο ενας απ τον αλλον. Καθημερινα τηλεφωνηματα, μηνυματα, γελια, παιχνιδια. Οταν βρισκομαστε απο κοντα ειναι ακομα πιο ομορφο. Δεν ειμαστε το κλασικο ζευγαρι που σκαει ο ενας τον αλλο στα φιλια...! Παιζουμε, γελαμε, κοροιδευομαστε. Και πανω στο παιχνιδι υπαρχει το παθος! Αυτο σας εξηγω..η σχεση αυτη θα μπορουσε να χαρακτηριστει ως απιστευτα ιδανικη! Ναι..φυσικα και υπαρχουν καυγαδες! ..μεγαλοι καυγαδες! αλλα τα βρισκουμε ..οσο περνα ο καιρος εκεινος προσπαθει να καλυτερευει την σταση του απεναντι μου. Το βλεπω οτι με νοιαζεται, και εγω τον νοιαζομαι ! Απλα..ισως ειχα ξεχασει πως ειναι να σε φλερταρουν! Δεν μπορω να με ψυχολογησω.. ισως το ''καινουργιο΄΄ μου τραβηξε την προσοχη. Ομως ..καταλαβα πως τα συναισθηματα που εχουν δημιουργηθει μεσα μου για τον Δ. κανεις δεν τα αντικαθιστα. Πολλες φορες εχω φτασει σε σημειο οταν τσακωνομαστε να σκεφτω πως ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΧΩΡΙΣΩ... δεν μπορω να το κανω ομως. Καμια φορα φοβαμαι πως δεν το κανω απο ''συνηθεια''.. και με αυτο εννοω πως εχουμε συνηθισει ο ενας τον αλλο! Γνωριζουμε ο ενας τν αλλο. Δεν μπορουμε χωρια. Και με τρομαζει αυτο καμια φορα. Γιατι φοβαμαι πως θα σταματησει να με διεκδικει και θα χαθει το παθος, η φλογα. Τελικα..οταν φτανεις στο να χασεις κατι το εκτιμας.Σοφο το ρητο! Εγω ομως παραμενω αδιορθωτη.Νιωθω σαν μια πορνη ...που δεν κοκκινιζει απο ντροπη. Μονο που εκανε την δουλεια της και συνεχιζει την ζωη της περα απο κει..αδιαφορη! κ ας ηταν μονο ενα φιλι με τον Κ.Ναι..ενα φιλι! ενα φιλι απαγορευμενο! Η τιμωρια μου θα ειναι οι τυψεις που θα με τρωνε. Που θα ντρεπομαι να τον κοιταξω στα ματια! Που θα τον βλεπω χαρουμενο να μου μιλαει και να μ λεει ποσο του ελειψα και θα του απαντω ''και εγω''! ..θα λεω αληθεια, αλλα θα ειναι κοροιδεια γι αυτον ! Δεν νομιζω να βρω το κουραγιο να του το πω, να τον κοιταξω στα ματια και να του πω τι εκανα. Θα με παρατησει, θα απογοητευτει, θα με μισησει.Και εκει ειναι που θα τρελαθω περισσοτερο... Αυτες ηταν οι σκεψεις που ηθελα να μοιραστω μαζι σας. Τα συναισθηματα μου...Μπορει καποιοι να ταυτιστειτε και αλλοι να με κρινετε. Και εγω κρινω τον εαυτο μου... και να ξερετε οτι ο ιδιος μας ο εαυτος ειναι ο χειροτερος κριτης μας.