ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμασταν κάθε μέρα μαζί αχώριστοι, άρχισες να απομακρύνεσαι κ να μου φέρεσαι άσχημα κ όποτε ρωτούσα γιατί με κατηγορούσες οτι έκανα φασαρία, δεν απαντούσες κ έφευγες ακόμη πιο μακριά μέχρι που χωρίσαμε οριστικά. Όσο ήμασταν μαζί όταν χρειάστηκα δε με πήγες στο νοσοκομείο, δεν ήρθες στο πάρτυ γενέθλίων μου, δε πήρες ποτε δώρο γτ δε σ αρεσουν τα δώρα, 10' τα γραφεία μας απόσταση κ δεν πήγαμε ποτε μαζί για φαγητό-2 χρόνια πήγαινα μόνη μου γτ δεν ήθελα να δώσω σε αλλους διακαιώματα. .Ήμουν δίπλα σου τον τελευταίο χρόνο πριν παραδόσεις το διδακτορικό σου, σε φρόντιζα κ σεενθάρρυνα, έμενες σπιτι μου, σου μαγείρευα, σήκωσα όλη την κατάθλιψη κ τον αρνητισμό σου σιωπηρά, δεν έβγαινα για να είμαι κοντά σου να σε φροντίζω κ γιατί δεν ήθελα να σε ανησυχήσω (ήξερα ότι δε σ άρεσε να βγαίνω) όσο ήσουν στρεσαρισμένος με το διδακτορικό. Παρολα αυτά στην ορκομωσία δε με κάλεσες, ούτε καν σε μια έξοδο για να γιορτάσουμε μαζί ούτε καν ένα ευχαριστώ δεν είπες. Με κάλεσες στο δείπνο χριστουγέννων κ όταν ήρθε η ώρα με ξεκάλεσες χωρίς καμία δικαιολογία. Όταν ο φίλος σου ήρθε κ μου είπε ότι κοιτάς άλλες ενώ μου την έπεφτε, σ το είπα κ εσύ πήγες κ με κατηγόρησες σε εκείνον ότι είμαι περίεργη. Ακόμη του ζήτησες συγγνωμη μπροστά μου για το ότι για κάποιο καιρό όταν μιλήσαμε έκοψες επικοινωνία μαζί του.Ποτέ δεν είπες μια καλή κουβέντα, όλο παρατηρήσεις κ προσβολές για την εμφάνιση μου (αν δεν ειχα δουλέψει σε πρακτορείο μοντέλων στο παρελθον θα πίστευα ότι δε βλέπομαι), το σπίτι μου (2πλάσιο ενοικιο πληρωνα απο εσενα) κ μου επέβαλες στο τέλος να μη σε καλώ στο τηλ-μόνο μηνύματα.. Όταν χωρίσαμε ερχόμουν κάθε μέρα για ένα μήνα κλαίγοντας να σε βρω για να μιλήσουμε, τουλάχιστον να ξέρουμε γιατί χωρίσαμε. Με έδιωχνες κ γέλαγες μαζί μου εσύ κ οι φίλοι σου κ έλεγες ότι δεν είχες χρόνο, ούτε 5 λεπτά. Παρόλα αυτά επέμεινα να σε ρωτώ τι συμβαίνει, ακόμη έμαθα ότι σε βλέπανε με κάποια άλλη όλη την ώρα η οποία έλεγες ότι είναι μονο φίλη. Υποσχέθηκες να με φιλοξενήσεις για 1 μήνα μέχρι να αλλάξω σπίτι κ με κρέμασες τελευταία στιγμή κ αναγκάστηκα να μείνω σε ένα υπόγειο με ποντίκια. Είπες ότι θα με βοηθήσεις στη μετακόμιση και τελ στιγμή "χάλασε το αμάξι" οπότε και αγγάρεψα τον άγνωστο από σχολή να με βοηθήσει- βρήκε ο άνθρωπος χρόνο στις 3 τα ξημερώματα πριν το τσεκαουτ. Παρόλα αυτά εγώ ήμουν εκεί ακόμη 6 μήνες αφου χωρίσαμε. Ερχόσουν στο δωμάτιό μου κ την επομενη εξαφανιζόσουν κ όταν με έβλεπες στη σχολή μπροστά σε άλλους ήσουν επιθετικός, το ίδιο κ οι άλλοι. Ήσουν πάντα με αυτή για την οποία σε ρώτησα πάρα πολλές φορές αν είστε μαζί κ μου απάντησες όχι παρότι τσακωθήκατε μπροστά μου. Την τελ φορά που μιλήσαμε σου είπα ή μαζί ή χώρια για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας με κάποιο τρόπο, επίσης σου τόνισα ότι δε βρίσκω σωστό να εξαφανιστώ χωρίς να έχουμε πάρει την απόφαση από κοινού,- είπες ότι δε θα το αντέξεις να μην είμαστε μαζί κ μετά εξαφανίστηκες εσύ. Μετά από 2 εβδομάδες που περίμενα να δω τι θα κάνεις αυτή την τελ φορά απλά σου έστειλα "ντροπη σου" που τουλάχιστον δε με σεβάστηκες, έκλαψα, το πήρα απόφαση κ τράβηξα το δρόμο μου. Α κ εν τω μεταξύ πέρασα κατάθλιψη από την οποία δεν έχω καταφέρει να βγω οριστικά.Και μετά από όλα αυτά, έρχεσαι μετά από 2 μήνες κ μου λες τι???Ότι είμαι άδικη που σου έστειλα αυτό το μήνυμα κ εξαφανίστηκα!!! Ότι δε με νοιάζει που έμεινες με απορίες.. εσύύύύ??? Ότι δε με πρόδωσες ποτέ κ ότι δεν έχεις πάει με καμία άλλη απ όταν με γνώρισες??? Ότι δεν έχεις αγαπήσει άλλη όπως εμένα? Ότι σου λείπω κ είμαι κάθε μέρα στο μυαλό σου? Ότι αγκαλιάζεις το μαξιλάρι κάθε βράδυ κ με σκέφτεσαι, ότι έρχόσουν κάθε μέρα στο γραφείο μου απέξω να με δεις? Γιατί τώρα? Ότι (ενώ 1 χρονο που έχουμε χωρίσει συν μισό όσο ήμασταν μαζί δεν είχες χρόνο για εμένα) είσαι κάθε μέρα με την άλλη κ δεν μπορείς να της πεις ότι δεν ενδιαφέρεσαι ερωτικά για να μην την πληγώσεις? Ότι πατε καθε μέρα για φαί μαζί ενώ με εμενα δεν πήγες ούτε μία γαμημένη φορά γτ έλεγες ότι εσύ θες να τρως στο γραφείο σου μόνος σου... Ότι σε εμένα μπορούσες να μιλάς απότομα γτ εγώ δεν πληγώνομαι ενώ η άλλη είναι ευαίσθητη κ εσύ που έχεις καλή καρδιά δεν μπορείς να τη στενοχωρήσεις λέγοντας ότι δε θες να πας για φαί ή ότι δεν τη θες. Ότι εκείνη τη συμπονας γτ έχει κατάθλιψη κ θες να τη βοηθήσεις (ενώ εμένα ρε μαλάκα που πέρασα κατάθλιψη εξαιτίας της απαίσιας συμπεριφοράς σου κ των φίλων σου δεν το πρόσεξες...). Ότι αυτή η κοπέλα είναι καλή κοπέλα (!) γτ το λένε οι φίλοι σου.. (παρότι προσπαθούσε να μπει αναμεσα μας καιρό πριν χωρίσουμε κ το ξέρεις, κ δεν έκανες τπτ για να προστατεύσεις τη σχέση σου). Τώρα πώς έρχεσαι κ την κατηγορείς ενώ κάνετε κάθε μέρα παρέα κ μου λες ότι εγώ είμαι η γυναίκα της ζωής σου? Πού ήσουν 1.5 χρόνο τώρα? Πώς μου λες να τα ξεχάσουμε όλα κ να ξαναρχίσουμε? Να ξεχάσω 1.5 χρόνο αγωνίας κ κλάμματος σε μια στιγμή δε γίνεται. Και ποια είναι η δικαιολογία για όλα αυτά? - Δεν καταλάβαινα ότι σε πλήγωσα? Φυσικά δεν καταλάβαινες αφου δε σε ένοιαζε. Αφου όταν σου έδινα το feedback κ ήμουν εμφανώς devastated απ όλην την κατάσταση η απάντησή σου ήταν ότι δε σε νοιάζει για κανένα άλλο κ ότι δεν έχεις χρόνο για τιποτα αλλο απο το να φροντίσεις τον εαυτό σου... Πού είναι to I loved you like any other girl? 2.5 χρόνια ψάχνω ένα evidence για να πιαστώ να το πιστέψω αλλά μάταια... Ι’m so sorry, bye!