ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ σαν σήμερα τις θυμάμαι τις πιο μεγάλες μας στιγμές. Είναι λιγάκι κωμικό, μα στην αρχή ήμουν μες τις αμφιβολίες.."δε μοιάζουμε σε τίποτα", έλεγα μέσα μου. Και πάλι "εγω αυτόν τον θέλω πλάι μου", έλεγα κι η δεύτερη φωνή ήταν πιο σίγουρη και δυνατή από την πρώτη. Δεν ξέρω αν στο είπα,αλλά μου είχες κάνει εντύπωση όχι για τα ωραία σου τα μάτια και τα μπράτσα, αγοράκι..αλλά γιατί ήσουν διαφορετικός..από εμένα. Ήθελα να πάρω λίγο από τον αέρα σου.Μείναμε μαζί για 5 χρόνια..στην αρχή αγρίμια κι οι δύο...δυναμικοί,ανυποχώρητοι. "τι έρωτας κι αυτός!" μου έλεγαν συχνά οι φίλες μου.."σχέση πάθους" είχε σχολιάσει κάποιος φίλος. Ζήλειες, εκρήξεις, κλάματα, ΕΡΩΤΑΣ. 2 χρόνια. Κι ύστερα ηρεμήσαμε..έφυγε από το νου το πάθος και μπήκαν οι στόχοι, οι φλοδοξίες, η κατανόηση, η αγάπη.Μα έλα που μου έφυγες στο εξωτερικό να κάνεις σπουδαία πράγματα! Κι επειδή το ήξερα ότι θα τα κάνεις, εγώ τότε δε μίλησα. "Είμαστε και οι δύο για να κάνουμε μεγάλα πράγματα και θα τα κάνουμε", έλεγα.Κι έμεινα πίσω μα δεν περίμενα... γιατί είναι άσχημο να επενδύουν πάνω σου και μάλιστα σε τόσο μικρές ηλικίες...να περιμένουν πράγματα από σένα. Να νιώθεις ότι κάποιος σε περιμένει.Κοιτούσα να κάνω κι εγώ πράγματα. Σπούδασα, ξανασπούδασα, δούλεψα, δούλεψα αλλού κι αλλού... έμαθα πράγματα..ό,τι μπορούσα να αποκτήσω το απέκτησα. Και, τέλος, ερωτεύτηκα..με κάποιον άλλον.Κι εκεί χωρίσαμε, αγοράκι μου, γιατί στο είπα και το κατάλαβες, με ένιωσες κι δήλωσες ευγνώμων που δεν στο έκρυψα. Θυμάμαι που μου είπες τότε σε κάποια στιγμή αδυναμίας "δε θα σ αφήσω να χαραμίζεσαι πλάι μου". Τι χαζός....Για μένα πάντα ωφέλεια ήσουν..η υπεροχή σου, η αγάπη που έδειχνες σε φίλους και οικογένεια..όλα για μένα μάθημα.Και πέρασαν δύο χρόνια από το χωρισμό και δεν πάψαμε ουσιαστικά ποτέ να μιλάμε.Το καλοκαίρι ξαπλώσαμε μαζι και δάκρυσες, θυμάσαι;Εγώ δε μπορώ πια να δακρύσω μπροστά σου...Ξέρω ότι θα μείνεις εκεί. Ξέρω ότι είσαι με κάποια. Ξέρω ότι είσαι αρκετά σοβαρός για να έχεις μία καλή κι ωραία σχέση.. κι εγώ το ίδιο...υποθέτω.Ξέρω πως αν μας ξαναφέρει η ζωή μαζί θα 'ναι από τύχη...ξέρω πως είναι από τα τελευταία πράγματα που σου γράφω..κάπου εδώ το νιώωθω πως σε ξεπερνάω..Όλα τα άλλα βρίσκονται μες τα συρτάρια μου. Θα μ άρεσε να ξέρεις πως κάποια κάποτε έγραφε για σένα βράδια ατελείωτα κι ας ήσουν μακριά.Γιατί τ'αξίζεις αγοράκι. όπου κι αν πας κι ό,τι κι αν γίνει.Ας είμαστε κι οι δυο καλά.