ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειχα ξαναγραψει εξομολογηση για το ιδιο θεμα...εχω φιλη που ειχε ατυχια στην πρωτη εγκυμοσυνη της αλλα ειναι τωρα παλι εγκυος...ολα καλα κι ολα ωραια αλλα...εγω ουσα αρρωστη δεν μπορω να την ακουω ολη μερα να χαιδευεται...''δεν με πηρε κανεις τηλεφωνο...ειπα στην ταδε οτι ειμαι εγκυος και δεν εδωσε καν σημασια''... μια το ενα μια το αλλο...πραγματικα....με κουραζει γιατι εγω εχω το δικο μου θεμα και δε μπορω να της πω τιποτε γιατι δε θελω να τη στενοχωρησω στην κατασταση της...σημειωτεον πως εγω εμαθα προσφατα οτι πασχω απο την επαρατη και τα χουν παιξει τα νευρα μου τραγικα...τι να κανω μαζι της? προσπαθω να της απαντω ψυχραιμα κ γενικα χαλαρα αλλα καποια στιγμη θα λυγισω το νιωθω και θα της πω κατι χοντρο....ναι ο καθενας εχει τα δικα του προβληματα...ναι ειμαι κακια φιλη ετσι οπως ακουγεται ολο αυτο αλλα εχει γυρισει η ζωη μου τουμπα και δεν εχω ορεξη για τιποτε κ κανεναν...τιποτε δεν ειναι οπως παλια...πως να αντιδρασω? τι να της πω για να καταλαβει οτι προσπαθει να γινει το κεντρο του κοσμου ενω εγω δε ξερω τι μου ξημερωνει?