ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από τον Νοέμβριο ξεκίνησα γυμναστήριο για να χάσω τα (αρκετά) περιττά κιλά που απέκτησα λόγω μιας "καταπληκτικής" φαρμακευτικής αγωγής. Όχι ότι πριν από αυτό ήμουν κορμάρα αλλά τέλος πάντων! Μέχρι τώρα έχω καταφέρει να χάσω πολλά κιλά με γυμναστική και διατροφή και ακόμα έχω να χάσω κι άλλα, όμως δεν απελπίζομαι. Το σώμα μου όπως είναι τώρα δεν μου αρέσει (είμαι 1.60 και 66 κιλά) αλλά το παλεύω για το καλύτερο. Όταν ξεκίνησα δεν μπορούσα να μείνω για πάνω από 15' στον διάδρομο, καλά για τρέξιμο δεν το συζητώ. Σιγά σιγά όμως μπόρεσα να κάνω κάτι παραπάνω κάθε εβδομάδα που περνούσε. Σήμερα δοκίμαζα το λεγόμενο interval training, που βασικά εδώ και μερικές μέρες έχω αρχίσει και το εφαρμόζω. Ενώ άκουγα τη μουσικούλα μου, σε κάποια φάση κόλλησε το mp3 player (είναι και τρομερής ποιότητας!) και άκουσα δύο κοπέλες (ας μην τις χαρακτηρίσω) να λέει η μια στην άλλη:- Καλά δεν βλέπει που έχει έναν κώλο σαν ταψί, θέλει και τρέξιμο στον διάδρομο.- Μάλλον για το καλοκαίρι ετοιμάζεται!Και σκάνε στα γέλια. Εγώ έκανα σαν να μην συμβαίνει τίποτα αλλά εκείνη τη στιγμή ήθελα να τους πετάξω τον διάδρομο στο κεφάλι!Όχι, δεν ετοιμάζομαι για το καλοκαίρι! Αν και σίγουρα θα αισθάνομαι καλύτερα αν το σώμα μου είναι σε καλύτερη κατάσταση, δεν το κάνω για να μπορώ να βάλω το μαγιό μου και να με κοιτάνε στην παραλία και να με θαυμάζουν. Το κάνω για ΕΜΕΝΑ, για να είμαι ΕΓΩ καλά. Το ξέρω ότι ακόμα έχω μέλλον με την απώλεια κιλών αλλά τι να κάνουμε...Δεν ξέρω αν έπρεπε να τους δείξω με κάποιον τρόπο ότι τις άκουσα αλλά τώρα πέρασε. Απλά ήθελα να το πω κάπου...