ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο απόλυτος έρωτας έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Δε σε ρωτάει πριν έρθει ή αν είσαι έτοιμος να τον ζήσεις, απλά εισβάλλει στη ζωή σου και τα κάνει όλα άνω-κάτω!Ο απόλυτος έρωτας είναι αυτός που σε βάζει μέσα σε ένα αεροπλάνο έτοιμο να ξεκινήσει ένα υπερατλαντικό ταξίδι που θα σε φέρει κοντά στο αντικείμενο του πόθου χωρίς να το γνωρίζει καν το άλλο μέρος της εξίσωσης!Είναι ο απόλυτος έρωτας που μας κάνει να κάνουμε πράγματα μεγάλα κ τρανά αλλά και μικρά και τιποτένια! Όπως για παράδειγμα να ξεχνάς ένα ολοκαίνουριο βιβλίο, που ήθελες πολύ, μέσα στο αεροπλάνο, την αγαπημένη σου ζακέτα (της απολεσθέντος πολυαγαπημένης σου μητέρας μάλιστα) μία γλυκιά νύχτα του Μάη στο Λυκαβηττό, δύο χρεωστικές κάρτες (διαφορετικής τράπεζας) μέσα στο ίδιο ΑΤΜ σε διάστημα δύο εβδομάδων (!!) και εν γένει το μυαλό σου πίσω, φεύγοντας από το σπίτι. . .Ο απόλυτος έρωτας κάνει το κορμί σου να πάλλεται με δονήσεις ισχυρές που εν συνεχεία γεννούν ρίγη που σηκώνουν όλες τις τρίχες του σώματος σου ανεξαιρέτως, με μία μόνο θύμηση ερωτικού ενσταντανέ μαζί του.Με λίγα λόγια ο απόλυτος έρωτας είναι σαν ένας αγώνας δρόμου, μη χάσεις ΚΑΜΙΑ στιγμή από όσες γεννήσει αυτός, ξεχνώντας όλες τις γήινες κ μη, υπάρξεις γύρω σου, και, θέλοντας να κρατήσεις όλο αυτό το ΤΕΛΕΙΟ περιπετειώδες παραμύθι ζωντανό αφού μόλις αυτό άρχισε κατάλαβες πως είσαι και εσύ ζωντανός τελικά! Από την άλλη, ο ίδιος έρωτας είναι που σε γεμίζει ανασφάλεια και φόβο μη τον χάσεις ή μην είναι όλο αυτό ένα ψέμα ( γιατί αυτό μας έχει μάθει η σημερινή πραγματικότητα: Πως αν κάτι είναι υπέροχο τότε κάποιο λάκκο θα έχει η φάβα) και υποβοηθούμενος από την σκύλα αυτήν που λέγεται Ζήλια σε βάζει στα στραβά, ομιχλώδη μονοπάτια της αμφιβολίας και αρχίζεις να παραβιάζεις την προσωπική ζωή του άλλου ενώ έχει ήδη κερδίσει την εμπιστοσύνη σου… Όταν δε, η Ζήλια πια γίνει μέντορας του φτερωτού χρυσομάλλη Θεού, όλα αρχίζουν να θαμπώνουν… καθώς τον δηλητηριάζει ολημερίς κ ολονυχτίς με παράλογες ιδέες που κατακρεουργούν το μεγαλειώδες αίσθημα του και βάζουν μπρος τις σκοτεινές μηχανές του για να θερίσουν άτσαλα ό, τι έσπειρε με τόση στοργή… Τότε αρχίζουν οι καυγάδες οι αναρίθμητοι που δεν έχουν ουσία… Τότε αρχίζουν τα ΜΗ κ τα ΟΧΙ… και κάπως έτσι όλο αυτό πεθαίνει τόσο ξαφνικά όσο ξαφνικά γεννήθηκε. . .με τη βοήθεια της Χάρυβδης, φυσικά που δεν είναι άλλη από την καθημερινότητα και τις δυσκολίες που αυτή γεννά.Όμως το μαγικό με τον έρωτα είναι πως έχει πολλές μικρές ζωές! Ναι! Ακριβώς! Είναι αθάνατος! Πεθαίνει και ανασταίνεται συνεχώς! Αρκεί να υπάρχει η αγάπη σαν βάση… και η κατανόηση με την επικοινωνία ως… συνοδευτικά! Μόνο με όλους αυτούς τους συντελεστές στην εξίσωση θα αναστηθεί ο έρωτας ξανά… Μια φλόγα είναι μονάχα που σιγοκαίει και αναζωπυρώνεται…Αρκεί να μην αφήσεις την ματαιόδοξη πλευρά του νου σου να κατασπαράξει την ρομαντική του πλευρά, αυτή που συναισθάνεται και παράγει όλο αυτό το ιδεώδες μαγικό δέσιμο, σαν το όρνιο που κατασπαράζει κουφάρια πρώην ζωντανών οργανισμών. Αρκεί να παλέψει ο συναισθηματικός νους με τον λογικό και να κερδίσει το πάντρεμα τους, ο σοφός!Γιατί όσο κι αν σιγοκαίει η φλόγα … σιγοκαίει! That’s the only thing that matters, at the end…Oι δονήσεις του κορμιού, είναι εκεί, σε κάθε ερωτική σκέψη …Τα δάκρυα ρέουν ποτάμι, σε κάθε σκέψη του τέλους..Η καρδιά παγώνει, η ψυχή ερημώνει και τελικά νικά η κατάθλιψη…Η μάχη με τη Σκύλα κ τη Χάρυβδη είναι δύσκολη… Πολύ δύσκολη. Γιατί η ίδια η ζωή είναι δύσκολη. Αλλά ο έρωτας είναι μέρος της ζωής για να μην ξεχνάμε και πόσο όμορφη είναι η ζωή!Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνά ο απόλυτος έρωτας είναι πως ο παραλογισμός παραμονεύει στη γωνία να του βάλει τρικλοποδιά. Μαζί με όλους αυτούς που δεν είχαν την τύχη να τον ζήσουν . Θέλει να έχεις τα μέσα να τον υπερασπίσεις και να τον υπερασπιστείς… να θες να εξελίσσεσαι μέσα από αυτόν αλλά και πλάι από αυτόν και να γίνεσαι κάθε μέρα και καλύτερος ζώντας τον. Να μην αφήνεσαι επειδή τον βρήκες. Να μην περνάς χειροπέδες ανάμεσα σας διαλύοντας την όποια ζωή είχες πριν τον συναντήσεις και ζώντας μονάχα την κοινή σας ζωή. Πρέπει να θυμάται πως για όλα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή. Γιατί αν αυτό το λησμονήσει, θα βιαστεί να πάρει αποφάσεις οι οποίες θα τον φέρουν αντιμέτωπο με τον θάνατο μία ώρα αρχύτερα. Για να ενωθούν δύο μονάδες… πρέπει να είναι ακέραιες. Μόνο τότε μπορεί ο έρωτας να γεννήσει τη στιβαρή αιωνιότητα που τόσο έντονα αποζητά.Αλλά τον έρωτα τον ζουν οι άνθρωποι… και οι άνθρωποι συνηθίζουν να παίρνουν λανθασμένες και βιαστικές αποφάσεις, γι αυτό οι πιο πολλοί έρωτες πεθαίνουν πρόωρα και απρόσμενα. Και επειδή οι άνθρωποι δεν τείνουν να σκεφτούν αιώνια, συχνά, δε μαθαίνουν πως μπορεί να αναζωπυρωθεί με μία απλή αποστασιοποίηση από τα πράγματα και συνεχίζουν τις ζωές τους δοξάζοντας αυτόν με τις αναμνήσεις του και επιλέγοντας τελικά ένα ημίμετρο ταίρι για συνοδοιπόρο στη ζωή.