ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ομορφα δεν ήταν τότε;Ελαμπα, ειχε πει εκείνη.. ελαμπα επειδη με αγαπουσες.. κ εσενα γελαγανε τα ματια σου..θυμαμαι να ανοιγεις την πορτα σου και να με αγκαλιαζεις σφιχτά..κι εγω ενιωθα οτι ερχεσαι οταν ερχοσουν..κ εβγαινα στην πόρτα να σε περιμένω. Κ ερχοσουν μέσα στη νύχτα με τη μηχανη σου και μ εκλεβες για λιγες ώρες..κι εγω σε κραταγα σφιχτά απο τη μέση. Κ εσυ έτρεχες να φτασουμε γρηγορα. Και στα φαναρια σου χαιδευα τα μαλλια στο σβερκο σου κ εσυ τέντωνες το κεφαλι προς τα πίσω..θυμάσαι; δεν θυμάσαι πια.. εγώ θυμάμαι..όλα. να βγαζεις τα τσιγάρα σου. Πως εσκυβες για να το αναψεις. Πως απλωνες τα πόδια σου πανω στο γραφείο.. τον ηχο της φωνής σου. Το γελιο σου.. πως νευριαζες ξαφνικα.. θυμάμαι που οποτε βγαιναμε απο την πολυκατοικια παντα κοιταζοσουν στον καθρεφτη.. "τι ψωνιο" σκεφτομουν!θυμαμαι να σκυβεις στο καθρεφτη της μηχανης να στρωσεις τα μαλλια σου καθε φορα που εβγαζες το κρανος.. σε αγαπούσα.. πόσο σε αγπούσα..