ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τώρα σου γράφω γράμματα και δεν τα διαβάζεις.Ξέρεις τρεις μέρες πριν,δεν ήταν,μα τώρα όλα αλλάζουν.Άλλαξες και δεν ήμουν εκεί και δεν το έχω προσέξει.Συγγνώμη.Για μια στιγμή πίστεψα πως δεν θα πιστέψεις,πως έχω στο σπίτι μου τόσα παιχνίδια που ήθελες να τα δεις τόσο.Για μια στιγμή πίστεψα πως ήμασταν μόνο οι δυο μας σε όλα.Καταλαβαίνω πολλά,παραπάνω από όσα φαντάζεσαι και ξέρω,πως αν τα ζυγίσω,πάλι,εσύ θα είσαι πάνω από τον εγωισμό μου.Ξέρω πως φοβάσαι να γυρίσεις,μα,είμαι άνθρωπος λογικός και αν και το θέλω θα σωπάσω.Ξέρεις αυτά που σου είπα,αν την γνώση τότε κρατούσα,θα το είχες γνωρίσει.Να το ζήσεις σου λέω.Μα να θυμάσαι,πως ξέρω να ξεχωρίζω πίσω από γράμματα ανώνυμα πλέον,πως όποιος φοβάται,δεν προδίδεται μόνος, με γνώσεις που δεν έχει.Εκείνος είπε πως εσύ έρχεσαι να με πας βόλτα,πως εσύ δεν έχεις πρόθεση να με πονέσεις,το ξέχασες κι αυτό και με άφησες να ψάχνω.Στάχτη στα μάτια,αυτό ήταν το καλύτερο σου δώρο!Εγώ το ξέρω πως τελικά,από χρόνια είχες ξεχάσει,πόσα μια μάνα δεν μπορεί να χωρίσει.Πώς πίστεψες όμως,πώς θα μπορούσα εγώ να ξεχνούσα,τα τόσα πράγματα που σημαίνεις για εμένα;Θύμωσα εκ ων υστέρων,άδικη πράξη,μα για τρίτη φορά,είχες πετάξει εμένα.Από ανάγκη σου γράφω,για να σου πω,πως πρέπει να γίνεις εκείνο που ήσουν πάντα.Θα περιμένω,ίσως κάποτε να τα θυμόμαστε όλα αυτά και να γελάμε.