ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σε όλους!Τα τελευταία χρόνια κάνω παρέα με δύο συγκεκριμένα άτομα. Έχω κι άλλους φίλους, απλά αυτοί είναι οι κολλητοί. Όμως, πρόσφατα μάλωσα με τον "κολλητό" μου, αφού πρώτα εκείνος ξεκίνησε μία εντελώς αναίτια επίθεση εναντίον μου, χωρίς να έχει προηγηθεί τίποτα, χωρίς να έχουμε συζητήσει κάτι σχετικό πριν. Μου επιτέθηκε λέγοντας μου ότι είμαι άθλιος φίλος, ότι δεν ασχολούμαι μαζί τους, ότι πρέπει να με παρακαλούν για να βγαίνω μαζί τους και μετά έκανε μία επίσης αναίτια επίθεση στην προσωπική μου ζωή, σχολιάζοντας τα ερωτικά μου. Η αλήθεια είναι πως με τον συγκεκριμένο δυσκολεύτηκα από την αρχή να τον εμπιστευτώ και να του "ανοιχτώ". Είναι από τα άτομα που κράζει σχεδόν τους πάντες γύρω του, ακόμα και άτομα που είναι πολύ κοντά του. Αυτό ακριβώς με έκανε να σκέφτομαι ότι από τη στιγμή που σχολιάζει σε εμένα άλλα άτομα, κάλλιστα θα μπορούσε να κάνει το ίδιο και στους άλλους για μένα. Οπότε, έτσι υπήρχε μία "κλονισμένη" εμπιστοσύνη από την αρχή. Στην πορεία η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πως ταιριάξαμε. Η επί πολλά χρόνια κολλητή μου έκανε παρέα μαζί του και μετά ενωθήκαμε οι τρεις μας. Κι εκείνη εκνευρίζεται πολύ συχνά μαζί του. Θεωρώ πως έχει πολλά συσσωρευμένα κόμπλεξ τα οποία δεν μπορεί να διαχειριστεί και τα ξεσπάει στους γύρω του. Όμως, εγώ δεν έχω καμία όρεξη κάθε φορά που αυτός θα έχει τα ορμονικά του, να κάθομαι και να τον ακούω να με μειώνει. Συνεχώς προσπαθεί να μειώσει τους άλλους θεωρώντας τον εαυτό του "θεά". Πολλές φορές που έχουμε μαλώσει μαζί του, αντιδρά σαν να προσβάλλεται που τον κατηγορούμαι για τους τρόπους του και λέει πως κάνει πλάκα. Τις περισσότερες φορές όμως η πλάκα του δεν έχει όρια. Παρόμοια κι όταν μειώνει κάποιον. Συνεχώς μου λέει "σου το λέω για το καλό σου" ή "είμαι ειλικρινής", στην πραγματικότητα όμως είναι υποκριτής και κακός. Δεν πρόκειται για ειλικρίνεια αλλά για κακία που τη βγάζει στους άλλους. Το θέμα μου είναι ότι οτιδήποτε κι αν πω στον συγκεκριμένο θα προσπαθήσει να βγει "λάδι" και ενώ δεν έχω καμία όρεξη να ασχοληθώ μετά τον καυγά μας μαζί του, θέλω να του πω ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνουμε παρέα. Θέλω να του πω κι εγώ τα παράπονα μου αλλά ειλικρινά δεν έχω καμία όρεξη να εκνευριστώ από τις απαντήσεις που θα δώσει και σίγουρα θα με συγχύσουν. Απ' την άλλη, δεν θέλω να βγαίνει και να λέει ότι ήταν δικό μου το λάθος γιατί εγώ τόσο καιρό έκανα υπομονή και ανεχόμουν την συμπεριφορά του, παρόλο που του έλεγα συνέχεια πόσο με ενοχλεί. Θεωρώ, δηλαδή, ότι αν κάποιος έχει "ισχυρότερα" παράπονα από αυτή την φιλία, αυτός είμαι εγώ. Η φίλη μας αρνείται να πάρει θέση, αν και σε συζητήσεις μας παραδέχτηκε κι εκείνη ότι η συμπεριφορά του είναι άθλια και ότι έχουν πολλές φορές μαλώσει για πράγματα που της έχει πει. Τι να του γράψω στο μήνυμα που θα του στείλω; Είμαι από τους ανθρώπους που προσέχουν ακριβώς τι λένε και γράφουν στα μηνύματα τους. Ξέρω ότι σίγουρα εκείνος θα ρίξει το επίπεδο της συζήτησης και θα αρχίσει τις προσωπικές προσβολές, αλλά δεν θέλω να πέσω στο επίπεδο του (μας το παίζει και ρετιρέ, ενώ είναι 2ο υπόγειο). Επίσης, είναι προφανές ότι θέλω η μεταξύ μας σχέση να είναι όσο λιγότερο άβολη γίνεται, γιατί έχουμε κοινούς γνωστούς, κλπ.Πως θα μπορούσα να διαχειριστώ την κατάσταση με τους φίλους μας;Αυτά είχα να σας πω. Κάθε συμβουλή καλοδεχούμενη. Συγγνώμη για το μέγεθος του κειμένου, απλά προσπάθησα να δώσω μία όσο το δυνατόν, ξεκάθαρη εικόνα των γεγονότων. Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.