ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάνεις λάθος που δεν φεύγεις. Τέτοια περιβάλλοντα δυστυχώς δεν αλλάζουν. Μην χαλάς την ζαχαρένια σου. Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές.

Ωτοασπίδες. Επιδεικτικά τις φοράς μπροστά τους για να κάνεις και το κομμάτι σου. Τις δύο πρώτες μέρες τις φοράς τις επόμενες θα τις βάζεις όταν θα αρχίζουν να σε ενοχλούν. Ε μετά θα το μάθουν. Είναι μια κάποια λυσις.

Αφου το εχεις παρει αποφαση οτι απο εκει δεν μπορεις να αλλαξεις ποστο ή αλλη εργασια,τοτε θα πρεπει να κατσεις να αναρωτηθεις:αξιζει περισσοτερο η δικη τους "απεραντοσυνη" στο χωρο εργασιας απο τη δικη σου σωματικη και ψυχικη υγεια? Φυσικα και οχι και εχεις απολυτο δικιο οταν λες οτι ειναι ανυποφορη η καθημερινη κατασταση αυτη οπως μας την περιγραφεις,ομως,αφου δεν υπαρχει εξοδος κινδυνου θα σου προτεινα να το παιξεις τρελη οπως λεμε στην καθομιλουμενη.Τρελανε τους βρε παιδι μου και αστους να πνιγουν μεσα στην δικη τους τοξικοτητα.Εχω αντιμετωπισει κι εγω τοξικοτητα στο χωρο εργασιας,το αντιμετωπισα με 2 τροπους ή τους εριχνα ρακετα πισω την ιδια τοξικοτητα που εκτοξευαν -μεσα σε πλαισια που δεν μπορουσε το ιδιο το αφεντικο να μου προσαψει τιποτα- ή το επαιζα τρελη περα βρεχει και ημουν επικεντρωμενη στη δουλεια μου παρολη την αρνητικη τους τοξικοτητα. Πρεπει επομενως να εξοπλισεις εσενα περισσοτερο,ή δεν θα δινεις καθολου μα καθολου σημασια και θα εισαι στην κοσμαρα σου συγκεντρωμενη ή θα τους επιστρεφεις την τοξικοτητα.Ξερεις απο ενα σημειο και μετα και ο πιο τοξικος λιωνει μεσα στο ιδιο του το δηλητηριο. Βαλε τα ορια σου και μην ανεχεσαι τιποτα απο κανεναν. Σημασια εχει να διαφυλαξεις τη δικη σου προσωπικη σωματικη και ψυχικη υγεια,απο τον καθε "εξυπνο" τοξικο που νιωθει δυνατος μεσα στην διαλυμενη τοξικοτητα του.Διαλυσε τους κι εσυ.Μπορεις. Και μην το βαζεις κατω. Διαφορετικα θα πρεπει να αναζητησεις αλλου εργασια εφοσον δεις οτι η κατασταση εχει φτασει στο τερμα απροχωρητο. Πιστευω οτι εισαι δυνατη και οτι θα τους βαλεις στη θεση που τους αρμοζει.

Όταν δεν τα πας καλά είτε με γείτονες είτε με συναδέλφους και γενικά με άτομα που βασικά λόγω τύχης βρίσκονται κοντά σου πολλές ώρες κάθε μέρα, είναι δύσκολα τα πράγματα.
Από αυτά που γράφεις δεν κάνεις κάτι λάθος · φυσιολογικά αντιδράς όπως ο καθένας. Πάλι καλά που έχουν μόνο εριστική συμπεριφορά · αν ήταν επιπλέον και απειλητική θα βρισκόσουν πραγματικά σε αδιέξοδο.
Αυτό που μένει ακόμα να κάνεις, είναι να προσπαθήσεις να τους αγνοείς και μέσα σου. Ας σκέφτεσαι ότι είναι κάποιες ώρες που θα είσαι εκεί και μετά όλοι αυτοί φεύγουν από το προσκήνιο και έρχεται η όμορφη προσωπική σου ζωή. Μη δίνεις δικαιώματα, μην έχεις πάρε δώσε, μην ανοίγεσαι στα προσωπικά σου, έχε όσο μπορείς λιγότερες και τυπικές κουβέντες μαζί τους.
Από το ένα αυτί να μπαίνουν, από το άλλο να βγαίνουν όσα σου λένε. Γίνε αναίσθητος/η.