19.3.2017 | 22:43
"του μυαλού μου οι εικόνες να έσβηναν σαν να ταν πόρνες τις στιγμής.."
Εδώ και 5 γαμημένους μήνες παλεύω με το μετατραυματικό στρεςς και με τις γαμημένες κρίσεις πανικού.. Κάθε μέρα σκέφτομαι τι καινούργιο θα με βρει..Πότε θα ρθει η ώρα μου. Και ξαφνικά γίνεται και το καλό και σε γνωρίζω και 5 μέρες περνάμε όμορφα και ξαφνικά ξεχνάω και κρίσεις και όλα. Και βρίσκομαι σε μία ιστορία που είχα 10 χρόνια να ζήσω.. Και λέω τι καλά!!! Αλλά ξαφνικά σε πιάνει η φάση σου και δεν το τραβάμε άλλο και με αφήνεις έτσι χωρίς εξηγήσεις χωρίς τίποτα. Χωρίς ένα γιατί.. Μόνο τα ψυχολογικά σου και η περιεργιά σου ως εξήγηση.. Και τώρα μετά από μία εβδομάδα σε σκέφτομαι συνέχεια και σε θέλω ακόμα...Αλλά εσύ τίποτα... Και δε ξέρω τι έγινε.. Και τι θα γίνει... Γιατί γύρισαν και αυτά τα περίεργα ψυχοσωματικά..Και προσπαθώ να παλέψω ... και δε ξέρω τι θα απογίνω.."Του μυαλού μου οι εικόνες να έσβηναν σα να ταν πόρνες.. Της στιγμής"Μόνο αυτός ο στίχος γυρνάει στο μυαλό μου συνέχεια...
