30.1.2012 | 20:59
ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΜΑΙ
Ήταν μιά μέρα στις 20 Φλεβάρη αν θυμάμαι ακριβώς.Είδα την ζωή να ξανάρχεται και είπαδεν τελείωσαν όλα, μπορώ να ζήσω.Έβλεπα τη χαρά στα μάτια σου.Το πρόσωπό σου να φεγγοβολάει.Το σώμα σου να χαίρεται.Έζησα μέχρι τις 11 του Νοέμβρη.Μου είπες αρκετά έζησες.Γύρνα πίσω, εκεί που ήσουν.Πέρασαν 3 μήνες από τότε.Λες και είναι αιώνας. Ρωτάω κάθε βράδυ. Γιατί?Δεν μου απαντάς, γιατί δεν είσαι εδώ πιά.Ξέρεις όμως ότι εγώ είμαι εδώ όπως με άφησεςκαι έτσι θα με βρείς.Εσύ όμως δεν είσαι η ίδια.Άλλαξες και ξέρεις το γιατί.
