ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ασπριζουν τα μαλλια μου. Στην αρχη τα παιξα. Πριν τα 30, και ασπριζουν τα μαλλια μου. Μετα ειπα, ειναι δειγμα ωριμοτητας. Φυσικα. Δεν ειμαι κοριτσι πια. Ειμαι γυναικα, με εμπειριες, και ασπρες τριχες. Καθε μερα και καινουριες ασπρες τριχες. Μετα μου παν, αν ασπριζεις πριν απ τα 30, ειναι επειδη εχεις πολυ αγχος. Και εχω. Αγχος, να φαν και οι κοτες. Αγχος και ασπρες τριχες. Ειναι παραξενες. Ξεφυτρωνουν και μου χαλανε την καστανη μου ομοιομορφια. Την ταξη , που προσπαθω να επιβαλλω στη ζωη μου, δεν μπορω να την επιβαλλω στο ιδιο μου το κεφαλι. Ξερεις, ενα καστανο κεφαλι με ασπρες τριχες, δεν ειναι τελειο, γι αυτο τα βαφουν οι ανθρωποι, για να φαινονται τελειοι, νεοι, γυαλιστεροι και καινουριοι για παντα. Εγω ομως, δεν ειμαι γυαλιστερη και καινουρια. Σακατεμενη, αγχωμενη, μπαρουτοκαπνισμενη, χαμογελαστη και κλαμμενη, εκνευρισμενη και τελειομανης, δεν ξερω που παω και που βρισκομαι, τι θα κανω στη ζωη μου, αν θα κανω κατι, αφραγκη, ανεργη ανα διαστηματα, μονη, αγαμητη, και με ασπρες τριχες. Ανθρωπος ειμαι. Και τις αγαπαω τις ασπρες τριχες μου, στεκονται επαναστατικα στο κεφαλι μου, αποδεικνυοντας οτι χεστηκαν για την τελειοτητα που απαιτω απ τον εαυτο μου. Και συ ανθρωπος εισαι. Και τις αγαπαω τις ασπρες τριχες σου. Ειτε φαινονται, ειτε φυτρωνουν μεσα σου. Γιατι δεν εισαι μονη σου , φιλεναδα, ειμαστε πολλοι, μην ξεχνιεσαι.Ειμαστε πολλοι και ανθρωπινοι, οπως εσυ.