29.10.2014 | 00:29
Τριτη Βραδυ...
Νιωθω οτι δεν υπαρχει κανενα νοημα σ αυτο που κανουμε!κοντευουμε 1.5 χρονο χωρισμενοι και ομως συνεχεια , ο ενας αναζητα την αγκαλια του αλλου.Με εχεις αναγκη , οσο σε εχω και εγω. Αν θελω να μιλησω σε καποιον εσυ θα εισαι το πρωτο ατομο που θ μ ρθει στο μυαλο. Σε χρειαζομαι.Το γιατι δεν ξανασμιγουμε ειναι μια αλλη ιστορια που κανενας απο τους 2 μας δεν μπορει να εξηγησει.Τα βραδυα που δεν εισαι εδω μου λειπεις. Κανενας δεν μπορει να σε αντικαταστησει.Οπως σημερα, που ημουν εξω με την παρεα μου , σε ηθελα εκει.Ησουν εξω , με αναζητουσες και συ.Απο στιγμη σε στιγμη σε περιμενω να ερθεις.Χρειαζομαι μια αγκαλια σου μονο και επειτα να ξαπλωσουμε αγκαλια, τιποτα αλλο.Μονο αυτο.Μια κατασταση που δεν βγαζει πουθενα και ενας φαυλος κυκλος που τελικα μονο πισω μας κραταει.!Καληνυχτα