28.7.2015 | 23:26
W T F
Παρά τις διάφορες ατυχίες που είχα και την ψιλοκαταθλίψεις που περνούσα κατα καιρούς, παραμένω αισιόδοξος.Και απορώ, μετά από όλα αυτά...που τη βρίσκω την αισιοδοξία;;;Περίεργο είναι, αλλά πάλι καλά.Είμαι κι εγώ παράξενος πάντως. Μια μόνιμη αντίφαση:Είμαι γκέι, αλλά το μισώ, και θα ήθελα να γίνω οικογενειάρχης,Θέλω να ταξιδέυω αλλά, δε μ αρέσει να ταξιδεύω μόνος και φοβαμαι τα αεροπλάνα,Θέλω να ζήσω στο εξωτερικό, αλλά φοβάμαι τη μοναξιά.Αυτά και άλλα πολλά...και νομίζω ότι αυτή η διαρκής σύγκρουση μεταξύ επιθυμίας και πραματικότητας με οδηγεί σε μία ασχημη ψυχολογική κατάσταση.Αλλά ποιο πολύ φταίει αυτή η αβεβαιότητα που έχω για το μέλλον. Τελικά, ίσως δεν είμαι και τόσο αισιοδοξος...Δεν ξέρω τι είμαι! Ίσως ένας μπερδεμένος άνθρωπος....