ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από τη μία μου λείπει κάθε μέρα γιατί είχα συνηθίσει τη συνεχή παρουσία του στη ζωή μου... Από την άλλη... δε ξέρω.. με πονάει αλλά είναι καλύτερα.. το να βλέπεις τον άλλο κάθε μέρα και να μην μπορείς να τον αγγίξεις ειναι κουραστικό! Για να γίνω πιο ξεκάθαρη: το friend zone είναι κουραστικό! Γιατί είμαι φίλη του και με αγαπάει! *facepalm*Πφφ.. τον είδα τις προάλλες, με αγκάλιασε και τέλος! Να θες να μιλήσεις με τον αλλο και να μην μπορείς.. νομίζω αυτο ειναι το πιο δύσκολο. Γιατί πέρα απο τα συναισθήματα μου ειναι ανακουφιστικό να ξέρω ότι τουλαχιστον είμαι κάτι στη ζωή του κι όχι ένα απο τα άτομα που περνάνε και φεύγουν! Ηθελα να μιλήσω μαζι του γιατί νιώθω άνετα κοντά του αλλα δε γινόταν εκείνη τη στιγμή όποτε.. Να η Ερώτηση! Να τον ψάξω (γιατί έχω ανάγκη να του μιλήσω); ή (επειδή είναι καλύτερα μακρυά του) να μην κανω τίποτα κι αν είναι να προκύψει, προέκυψε;