16.8.2012 | 01:31
where is the love?
Αυτο το καλοκαιρι προσπαθω να καταφερω να βγαλω μιαν ακρη απ'το συναισθηματικο αδιεξοδο που βρισκομαι εναμιση χρονο τωρα.Μετα απο μια πληρως αποτυχημενη 3μηνη "σχεση" το χειμωνα που δινεις τα παντα και παιρνεις απ τα 3 το μακρυτερο και μαλιστα ο αλλος σου δηλητηριαζει ολο σου το ειναι διαρκως δεν ειναι σχεση,αλλα βασανιστηριο.Ευτυχως μαζευτηκα και δε δεθηκα οσο θα μππρουσα μαζι του γιατι θα χαμε χειροτερα δραματα μετα.Οποτε οσο σκληρο κι αν ηταν για μενα προσπαθησα να φανω πολυ δυνατη.Ολο αυτο ηταν ακομη μια αποτυχημενη προσεγγιση της αγαπης και του ερωτα,που μαλλον μ'εχουν ξεχασει εδω περα χωρις να τους νοιαζει το ποσο πολυ χρειαζομαι να νιωσω!Βαρεθηκα τις ιστοριες που λεει ο καθενας για να πηδηξει επειδη η ειναι ηλιθιος η ποτε δε θα νιωσει κατι πραγματικα για σενα,και θα πεσει ξερος με την αμεσως επομενη.Ολο αυτο ειναι ελεεινα ψυχοφθορο για μενα που στα 21 μου χρονια θελω να βιωσω μια πραγματικη σχεση.Ενω,λοιπον,βιωνα ενα αδιεξοδο συν την απελπισια των διακοπων που παντου βλεπεις υπεροχα ζευγαρια-φουλ ερωτευμενα κλπ μεγαλωνει η επιθυμια να ζησεις κ συ κατι παρομοιο κ εξισου ομορφο!Ετυχε,λοιπον,και μου ρθε στο μυαλο ξεκαρφωτα ενας φιλος μου απ το fb,τουρκος που διατηρουσαμε ανεκαθεν καλες σχεσεις,φοιτητης 24 χρονων που σπουδαζει μεταφραση.Αρχισαμε να μιλαμε κ πανω στην κουβεντα μας καρφωθηκα και του πα ποσο μου λειπει ο ερωτας απ τη ζωη μου.Μου εξομολογηθηκε οτι κι αυτος νιωθει ασχημα μεσα του,καθως δε βιωσε κατι δυνατο,κατι διαφορετικο γι αυτο κ δεν κρατουσαν οι σχεσεις του.Καταληξαμε λοιπον στο συμπερασμα οτι αφου ψαχνουμε το ιδιο κ νιωθουμε ο ενας τον αλλον να δοκιμασουμε μαζι.Ξερω,μπορει να με πειτε τρελη,ηλιθια,αλλοπαρμενη αλλα ειμαι διατεθειμενη να κανω τα παντα για τον ερωτα!Να παω παντου,να θυσιασω πολλα για να βιωσω τι επιτελους ειναι η αγαπη!Συμφωνησαμε λοιπον με το φιλο μου να μη χαθουμε παλι,μου ζητησε να μιλαμε καθημερινα,μου λεγε οτι του αρεσω πολυ κι οτι με θελει στη ζωη του.Ενθουσιαστηκα τρελα,γυριζα με ενα μεγαλο χαμογελο καθε φορα που μιλουσαμε,ενιωθα κ νιωθω πολυ ομορφα που με νιωθει.Παρολα αυτα υπαρχει η φωνη της λογικης μεσα μου που μου λεει οτι υπαρχουν μεγαλες δυσκολιες να πετυχει μια τετοια σχεση αλλα αν τα βρουμε μεταξυ μας πιστευω οτι μπορει να ρα καταφερουμε!Ελξη υπαρχει και απ τις 2 μεριες,επικοινωνια διαρκης,ομορφα λογια,στησιμο με τις ωρες στο skype..Νιωθω εντονη την αναγκη να ζησουμε κατι ομορφο κ συναμα αληθινο,μου λεει κι αυτος πως νιωθει πραγματα για μενα.Ξερω οτι αν αποφασισουμε να μαστε μαζι εν τελει μπορω να του μεινω πιστη,δε με νοιαζει να ξενοκοιταω,και θα βρισκω τροπους να βλεπομαστε.Αυτο που χρειαζεται προς το παρον ειναι η πρωτη συναντηση να μιλησουμε,να ιδωθουμε κατω απ αυτες τις συνθηκες κ να παρουμε μια οριστικη αποφαση.Ανυπομονουμε να βρεθουμε,λεμε διαρκως.Η αποσταση το κανει πιο εντονη την επιθυμια της συναντησης μας!Ειναι τρελο το ξερω αλλα μπορει και να τα καταφερουμε.Προσπαθω παραλληλα να συνεχιζω τη ζωη μου ,μην κολλησω και φαω πορτα στο τελος αλλα καταφερνει να με κανει να ηρεμω,κ να μην εχω ουδεμια αμφιβολια.Αλλα επειδη ειμαστε ανθρωποι κ ποτε δε ξερεις ειμαι επιφυλακτικη ..Γιατι αν δεθω πολυ κ βρει καμια αλλη θα ναι δυσκολο για μενα.Πειτε με τρελη,ρομαντικη αλλα τον εμπιστευομαι κ πιστευω αυτα που λεει .Μακαρι να μας βγει κ να εξελιχθει καλα,τι να πω! Οσο δυσκολο κι αν ειναι,αν ολα πανε καλα μπορω να φτασω στα ακρα.Στην τελικη δε νομιζω οτι θα χαλαγε κανεναν να βγαινε με μια ψηλη καστανοξανθη με πρασινα ματια κ σχετικα αδυνατη..Και μια ζωη ελεγα στα αρχιδια μου η εμφανιση γουσταρα μα κερδιζω με την προσωπικοτητα κ το καταφερνα εν μερει.Αλλα ιπως αποδειχτηκε μπορει οι αντρες να γουσταρουν τις κοπελες στα περιοδικα αλλα στην πραγματικη ζωη αυτα δεν ισχυουν.Οποτε η ομορφια δεν εχει καμια απολυτως σημασια.