ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Όμορφή μου πως πέρασε η μέρα σου; Εμένα η δική μου πέρασε ευχάριστα, γιατί ερχόσουν συνέχεια στη σκέψη μου και μ' έκανες να χαμογελάω ασυναίσθητα κάθε φορά, χωρίς καν να είσαι εκεί. Να ξέρεις πως για μένα σημασία δεν έχει η απόσταση. Μπορεί να περνάω όλη τη μέρα μου με άλλους ανθρώπους αλλά η μία ώρα που μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σου είναι πιο ουσιαστική. Θα μπορούσα να την πέσω σε οποιαδήποτε κοπέλα στο μπαρ, σε κάποια άλλη όμορφη, αλλά δε θα ήσουν Εσύ κι εγώ δε θα μπορούσα να είμαι Εγώ μαζί της, παρά μόνο το σώμα μου. Ανυπομονώ να σε δώ από κοντά ξανά, να συζητάμε ατελείωτα, να πάμε εκείνη τη βόλτα, να μυρίσω ξανά το άρωμα σου.. Πες μου ότι και για σένα είναι το ίδιο και θα έχω τη δύναμη να περιμένω όσο χρειαστεί".Αυτά αν μου έλεγες θα έμενα δίπλα σου χωρίς δεύτερη σκέψη και θα νιωθα πλήρης και ούτε που θα ζήλευα τα ζευγαράκια στο δρόμο, θα ήξερα ότι έχω κάτι πολύτιμο, μόνο που είναι μακριά. Κι εσύ, πως το συντηρείς όλο αυτό; Πως υποτίθεται προσπαθείς γι αυτό που σύμφωνα με τα λεγόμενα σου θες να κρατήσεις;"-Ηi τι κάνεις;; -Καλά εσύ; -Καλά."Ηi τι κάνεις;; Αυτό είναι όλο; Σε προσπερνάω, αυτό κάνω. Δε με νοιάζει αν μαγείρεψες, αν είδες ποδόσφαιρο με τους φίλους σου ή πότε θα ξαναβρεθούμε σα να είναι απλά ένα event που κανονίζουμε. Να σου πω εγώ πότε; Ποτέ. Γιατί αν ήθελα κάποιον να ανταλλάζουμε αναφορές για το πως ήταν η μέρα μας και να μην έχουμε τίποτε παραπάνω να πούμε, τον έβρισκα κι εδώ που είμαι, δε χρειαζότανε να παλεύω και με την απόσταση. Μπουχτίσαμε με τα ανούσια, νησάφι πια. Και τελικά καταλήγω κάθε φορά να απογοητεύομαι από τους ανθρώπους και να ζητάω πολλά. Ζητάω πολλά που ψάχνω κάποιο νόημα;; Δε θέλω κοινή ζωή πρωί βράδυ, λουλούδια και μετάξια, ψεύτικες υποσχέσεις, 100 ώρες στα τηλέφωνα απλά για το γαμώτο όταν είμαστε μακριά και ασφυκτικό κλοιό ο ένας γύρω από τον άλλο. Θέλω να μιλάμε μεταξύ μας επειδή λείπουμε ο ένας στον άλλο κι όχι επειδή πρέπει, επειδή θέλουμε να βγάλουμε τα εσώψυχά μας, επειδή καταλαβαινόμαστε. Θέλω να είσαι η ευχάριστη σκέψη στη μέρα μου κι όχι ο λόγος που θα συζητάω με τις φιλενάδες για να λέω "άκου τι μου είπε ο βλάκας, τι λες να εννοεί, δεν κοιτάει πως είναι που θα μου πει εμένα αυτό, με ποιά μιλάει βλέπεις;;" Να μη μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χώρια από τον άλλο μα ούτε και να κρεμαστώ στο λαιμό του. Θα βρω ποτέ αυτά που ψάχνω, ή θα συνεχίζω να έχω μόνιμο εραστή αυτόν που δε μπορεί με την καμία να συμβιβαστεί με λιγότερα απ' όσα ονειρεύεται και κάνουν την καρδιά του να χτυπάει δυνατά κι ας είναι ψευδαισθήσεις τελικά - που δεν είναι άλλος από τον εαυτό μου..;